Mijn vakantie begon vroeg. Ik moest om half vier op Schiphol zijn om in te checken. Dus ik ging vroeg slapen maar op de een of andere manier lukte het niet, toch wat gespannen. Ik ging om half 12 maar bed en sliep pas een uur. Om twee uur liep mijn wekker al weer af. Kort nachtje. Peter en ma stonden een kwartier later op. Eerst hebben we ontbeten daarna de laatste check of ik alles bij me had en daar gingen we. Het was erg rustig op de weg, dus waren we om kwart over drie op Schiphol. Op de parkeerplaats heb ik afscheid genomen van ma en Peter en ben daarna alleen de vertrekhal ingelopen.
Via teletekst wist ik dat ik naar balie zes moest lopen. Daar stond Marjolein (de reisleidster) al klaar. Ze herkende mijn aan de label “Beter Uit” aan mijn koffer. Het inchecken verliep snel. Marjolein had mijn ticket en had al 20 stoelen gereserveerd zodat we allemaal bij elkaar zaten in het vliegtuig. Mijn koffer woog 17 kilo en dat is toegestaan. Als je koffer zwaarder weegt dan 20 kilogram moet je bij betalen. Na het inchecken heb ik kennis gemaakt met de mensen die er al waren. Het viel mij op dat iedereen er al zo vroeg was. Na mijn kwamen er nog drie mensen. Toe waren we compleet. De leeftijd van de groep loopt uit een van 19 tot en met 34 jaar. Maar het klikte meteen. Vooral de twee belgen Katrien en Gunther ratelde er op los. In het totaal waren er vier stellen, dat viel mijn wel een beetje tegen. Ik had gedacht dat we allemaal singles zouden zijn. Om vier uur gingen we door de douane en konden we een half uur taxfree shoppen. Ik ben meteen naar een parfumshop gelopen om voor Sonja Lancome Tresor te kopen. Na een kwartier in de rij gestaand te hebben was ik aan de buurt om te betalen. Daarna heb ik nog even rond gekeken en ben toen weer naar de afgesproken plek gelopen. Daar stond de halve groep al klaar. Half vijf zijn we naar de vertrekpier gelopen. We konden meteen in het vliegtuig stappen. Eerst werd nog wel mijn handbagage gecontroleerd.
Het vliegtuig was een Boeing 757 van Air Holland (230 plaatsten, 3*2 stoelen). Ik zat in het middel van het vliegtuig, net voor de vleugel. Je kon de straalmotor goed zien. Ik zat tussen Katrien en Annemarie. We kregen te horen dat we een kwartier vertraging zonden hadden bij de start omdat het tanken langer duurde. Precies kwart over vijf vertrokken we van de pier. De start verliep perfect, een hoop lawaai en opeens wordt je in je stoel gedrukt en een minuut langer vlieg je. Om geluidhinder te voorkomen in Amsterdam maken we meteen een scherpen bocht en begonnen we te klimmen. Na ongeveer een kwartier zaten we op tien kilometer hoogte. De buiten temperatuur was min 55 graden. Tijdens de vlucht had je een fantastisch uitzicht over Nederland en de rest van Europa omdat het onbewolkt was. We hebben de volgende route afgelegd. Nederland – Duitsland – Oostenrijk – Hongarije – Roemenië – Albanië – Griekenland. We vlogen zo omdat het boven Joegoslavië nog steeds niet veilig is. In het vliegtuig konden we naar de televisie kijken of naar de radio luisteren. Om half zeven kregen we een ontbijt. Dat smaakte goed na zo’n drukken start van de dag. Gelukkig was het rustig weer, dus weinig turbulentie. Na drie en half uur vliegen landen we op Karpathos. Ons onderkomen voor de komende twee weken. Vanuit de lucht zag het eruit als een rots klomp in zee. Maar toen we begonnen te dalen werd het toch nog een eiland. De landing was er speciaal. De landingsbaan is erg kort dus het vliegtuig vliegt boven zee aan, als het landingsgestel de landingsbaan raakt, wordt er vol geremd. Op deze manier sta je binnen een kilometer stil.
Na de landing reden we naar de aankomsthal (Die niet bestond). Via een ladderwagen konden we uitstappen. Het eerste wat op viel was de temperatuur (35 graden is de schaduw) en de warme wind. Het vliegtuig werd ondertussen geleegd. De koffer werden op een soort aanhanger geladen. Als de aanhanger vol was werd hij naar ons gereden en kon je je eigen koffer gaan zoeken. Een beetje primitief maar het werkte. Al snel bleek dat de koffer van Anja er niet bij was. Na heel wat praten bleek dat hij op Schiphol was blijven staan. Daar konden we niet op wachten want het volgende vliegtuig uit Nederland zou pas over drie dagen landen. Voor de tweede keer deze dag moesten we door de douane. Alles verliep op Griekse snelheid dus twee keer zo langzaam.
Na anderhalf uur in de zon gestaan te hebben konden we het vliegveld verlaten en verder reizen met een bus. Die zou ons naar Karpathos City brengen. Tijdens de rit kregen we informatie over het eiland en zijn gebruiken. Het grappigste was dat je geen WC papier door het toilet mocht spoelen. Ook werd er uitgelegd dat er drie jaar geleden een bosbrand was geweest op het zuidelijkste deel van het eiland. Hierdoor was alles erg kaal. Vooral bij het vliegveld zag je alleen rode rots en hier een daar een zwart boompje.
Na een rit van ongeveer drie kwartier kwamen we aan bij ons Hotel ” Titania”. De eerste indruk was goed en toen we naar binnen gingen werd dat al een maar beter. Het hotel is drie jaar oud en is in goede staat. De ontvangstruimte is groot en mooi afgewerkt. Er stonden zitbanken en een televisie, verder is er een bar en een lift. Achter de bar is de keuken. Naast de keuken is de eetzaal. Bij het inschrijven kreeg Gijs (kamergenoot) en ik kamer 309 toegewezen. De kamer was op de derde verdieping gelegen aan de binnenkant voor het gebouw. We hadden uitzicht op een mooie binnen tuin. Later zou blijken dat de zon van 13:00 tot en met 17:00 op het balkon stond. Dat was precies goed. Vooral s’ morgens moet je niet de zon in je kamer hebben want dan dopper je je bed uit. Het enige wat ik later wel erg zou missen is een Airco systeem. De temperatuur bleek namelijk altijd boven de 26 graden hierdoor heb ik de eerst paar dagen niet zo goed geslapen.
Nadat ik mijn koffer had uitpakt en mezelf had omgekleed, dat was wel nodig omdat ik als een otter zweette, zijn we de rest van de dag naar het strand gegaan. Het strand ligt ongeveer 800 meter van ons hotel af. Het bestaat uit kleine steentjes maar op de zee bodem liggen grootte stenen. Dat is dus wel een beetje oppassen als je het water in loopt. Het water is super helder. Je zag de vissen zwemmen tussen je benen. De temperatuur was ook perfect. +/- 24 graden. In de zon is het meer dan 40 graden dus in het is heerlijk in het water.
Ik heb de eerst dag ongeveer drie in de zon gelegen. Dat was eigenlijk wel een beetje lang voor de eerst dag maar gelukkig was ik niet verbrandt, anderen van onze groep hadden minder geluk en waren behoorlijk verbrandt. Het mooie van dit strand is dat er ook bomen staan. Hierdoor is er ook natuurlijke schaduw. Na het zonnen ben ik daar gaan zitten.
Om zes uur hadden we een avondsluiting. Dat hield het volgende in. Marjolein las een stuk uit de bijbel voor. Daarna verklaarde ze wat er mee bedoeld wordt. Als laatste bidden we voor de dag en het komende eten. Aan de hotel eigenaar hadden we gevraagd of we mochten zingen, maar dat mocht niet omdat we dan te veel herrie zouden maken voor de andere hotelgasten. Vreemd dachten wij! Gelukkig konden we later een regeling treffen zodat we als nog konden zingen. Katrien begeleiden ons met haar gitaar. We zongen uit een liedbundel (psalmen en opwekkingsliederen) die we kregen hadden op Schiphol van Marjolein.
Marjolein had voor vanavond al een restaurant geregeld. Het heten Zorba het was gelegen aan de haven. De eigenaar had een lange tafel voor ons klaar staan, zodat wij met ze alleen bij elkaar konden zitten. Wel zo gezellig. Ik heb Souvlaki en tomaten soep op. Het smaakte prima. De rest van de avond hebben we door gebracht in een bar. Het was erg gezellig en voordat we het in de gaten hadden was het al 2 uur ’s nachts.