Tag: Zakenreis

Zo, vandaag zit ik de hele ochtend (12 uur lang) in het vliegtuig. Dus ik heb dit bericht al vast gisteren geschreven. Ik vlieg vandaag met Lufthansa eerst van Chennai (India) naar Frankfurt (Duitsland) en dan van Frankfurt (Duitsland) naar Amsterdam (Nederland). Als alles goed gaat ben ik rond 10:30 (lokale tijd) weer terug op Nederlands bodem. Dan nog even een stukje met de trein van Schiphol naar Gouda Goverwelle en ik ben weer thuis en een bijzondere ervaring rijker.

Vandaag toch weer vroeg wakker (7:00) ook al ging in gisteren laat naar bed. De uitdaging deze morgen wordt alle spullen in mijn koffer te krijgen. Het speelgoed wat ik voor mij kinderen heb gekocht zit in zulke grootte dozen dat het niet in mijn koffer past. Ik denk dat ik toch maar met een extra tas het vliegtuig probeer in te komen. Officieel mag dit wel niet. Maar op de heen weg zag ik dat ze niet echt moeilijk doen bij Lufthansa.

Zo, ik ga nu maar eens ontbijten en daarna richting kantoor. Ik had gisteravond uitgelegd aan Mathew dat ik na mijn werk direct naar het vliegveld zal gaan, aangezien mijn vlucht zaterdag 2:00 vertrek. Hij stelde meteen voor dat hij me weg zou brengen zodat ik tot 20:00 op de zaak kan blijven.  Dat is een goed idee, want 7 uur wachten op een vliegveld is ook niet echt top.

Op kantoor gewerkt aan de test simulator en hands-on hulp geboden aan het indiaase ontwikkelteam. 16:30 was er een ontruimingsoefening. Erg grappig om dit mee te maken.

Toen het alarm afging zijn we met ze alle naar buiten gelopen. Hier werden we begroet door een soort “Emiel Rattelband” die een half uur het personeel instruceerde.

Erg grappig was dat buiten de restaurant-staff met dienbladen vol  snoepjes klaar stond. Verder kregen allerlei mensen een oorkonde omdat ze zo goed voor het personeel gezorgt hadden. 😆

Ik was al geattendeerd dat deze oefening vandaag zou plaats vinden dus ik had mijn fototoestel al klaar liggen.  Zie de volgende foto reportage.

Zo nog een paar uur werken (20:00) en dan zit het erop.  Dan ga ik nog even eten en dan op naar het vliegveld. Ik kijk al weer helemaal uit naar mijn vrouw en kinderen!

[ratings]

7:00 werd ik wakker. Mijn bio klok is eindelijk in sync met de lokale tijd. Na een snel ontbijt naar het kantoor gegaan.

Ik kwam 8:15 binnen. Dat is voor indiaase begrip erg vroeg. Dat bleek ook wel want er was nog niemand op kantoor. Gewoonlijk komen de meesten mensen tussen 9:00 en 10:00 binnen en werken dan tot +/- 19:00 door.

Vanmorgen de laatste problemen met de M-PRES teststraten opgelost. Rest van de ochtend met Nederland gecommuniceerd over diverse onderwerpen.

Tijdens de lunch pauze heb ik in een van de winkels losse broodjes gekocht en al wandelend opgegeten. Het is wel grappig te zien dat ik juist lekker in de zon loop (word ik toch nog een beetje bruin) en alle andere mensen juist van schaduw plaats naar schaduw plaats lopen. Tja, als ongeveer 90% van het jaar de zon schijnt is dan misschien niet verwondelijk. Tijdens mijn wandeling wat foto’s gemaakt van de tuinen om de gebouwen heen. Ze zien er prachtig uit! Ze worden ook onderhouden voor een leger van tuinmannen die in de snik hete zon de hele dag met een klein schaartje het gras aan het knippen zijn. Heb echt bewondering voor deze mensen.

’s Middags me geconcentreerd op de voortgang hier. Diverse gespreken gevoerd met Mathew en andere teamleden. 17:00 was het eerst stuk van het prototype af. De demonstratie zag er goed uit. Het prototype kon XML berichten oppakken vanuit MQ-Series en omzetten naar de M-PRES database. Ik ben dus dik ten vreden. Morgen wordt het prototype nog uitgebreid zodat ook het verkeer vanuit de Database naar MQ-Series kan worden getoond. Ben benieuwd!

Gisteren heb ik het hele team uitgenodigd om vanavond uit te gaan eten.

Dat vonden ze allemaal een gezellig idee. Mathew heeft een restaurant geregeld. Dus ik ben zelf ook benieuwd wat het gaat worden. 19:00 zijn we vertrokken naar het GreenParc hotel in het noorden van Chennai. Het was ongeveer 10 kilometer rijden maar vanwege de drukte zijn we wel 40 minuten onderweg geweest.

Op het dakterras van het hotel hebben we van een barbeque buffet genoten. Was erg lekker en gezellig. We waren in totaal met acht man (vrouw). Tijdens het eten nog een beetje over de business gepraat.

Het is 00:30 tijd om te gaan slapen. Morgen wordt het ook weer een lange dag!

Vandaag heb ik er echt zin in. Dus 7:30 opgestaan. Na uitgebreid ontbeten te hebben en het gebruikelijke praatje met de hostes in het restaurant ben ik meteen naar het kantoor gegaan. Ik had gisteren een toegangspas gekregen dus vol goede moet liep ik naar binnen. Maar helaas de pas werkte niet dus moest ik toch weer de bewaking lastig vallen. 🙁

Vanochtend de laatste training sessie gegeven aan het team. Ik heb alle M-PRES plugins in detail behandeld en nog wat handvatten aangereikt hoe ze deze plug-ins kunnen verbeteren. Daarna hebben we de comments die ik op het testplan had doorgesproken en heb ik uiteengezet hoe de roadmap voor beiden productlijnen (M-PRES / CRDB) het komende jaar er uit gaan zien. Ik krijg duidelijk het gevoel dat we op een lijn zitten, dat is dus goed nieuws.

Na de lunch (pizza) heb ik nog een wandeling gemaakt op het IT park. Je kunt er percies een rondje van een half uur lopen. Gisteren was ik buiten de poort gaan wandelen maar hier is weinig te beleven. Alleen maar een zeer drukke weg, waar je je leven niet zeker bent, en om de paar honderd meter een klein winkeltje.

’s Middag een conferance call gehad met Nederland. De manager van het Indiaase team was erg te spreken hoe de kennisoverdracht verliep. Ik heb het zelfde gevoel.  Morgen is de bedoeling dat er een prototype wordt gedemonsteerd aan mij. Ben erg benieuwd hoe dit er uit gaat zien.

Na twee extra M-PRES teststraten aangemaakt te hebben zodat het indiaase team de development en test activiteiten kan splitsen was het al weer tijd om op te stappen. De tijd vliegt voorbij. De taxi stond stipt 18:00 voor de deur.  Heeft mijn gezeur van gisteren toch nog wat effect gehad. 🙂

Het is nu 19:15 ik ga me maar eens omkleden en genieten van het avondeten. Daarnet kwam nog de laundry service langs om mijn gewassen kleren terug te brengen. Dus dat is ook weer geregeld 😆

Het avondeten bestond uit een heerlijke visschotel (garnalen en nog twee andere vissoorten) en india’s brood. Aangezien het nog vroeg was heb ik nog wat baantjes getrokken in het zwembad. Tijdens het zwemmen kon ik genieten van vogels die al vliegend water dronken en een prachtige sterrenhemel. Nu is het tijd om te gaan slapen. Word vervolgt…

Vandaag ben ik 8:30 opgestaan. Na het ontbijt ben ik meteen vertrokken naar de zaak. Het was vanmorgen een stuk minder druk op de weg dus na 25 minuten was ik te plaatsen. De meeste collega’s waren nog niet aanwezig, dat kwam goed uit aangezien ik nog een van de presentaties moest afmaken. 10:00 was iedereen aanwezig en zijn we meteen naar de trainingsruimte gegaan.

Eerst heb ik uitgebreid stil gestaan bij Change Request 20. Deze wijziging bevat de bouw van een nieuw stuk software zodat het M-PRES product XML gaan ondersteunen via MQ-Series. Na de koffie break heb ik CR19 behandeld.  Deze Change Request bevat het creeren van een aantal nieuwe proces flows. Aansluitend hebben we een discussie gehouden welke technische beslissingen nog genomen moesten worden. Punt voor punt hebben we de voor en nadelen afgewogen en een besluit genomen. Als afsluiting heb ik alle besluiten geformaliseerd (vastgelegd op papier) zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan.

Gisteren heb ik geluncht (india’s eten) in het restaurant van Logica. Vandaag kwam Mathew met een beter idee. Hij adviseerde mij om op de begaande grond te gaan kijken. Hier bleken allerlei kleine restaurants en winkels te zitten. Die had ik nog niet ontdekt. In een van de restaurants heb ik lekker gegeten. Het gebouw waar Logica in zit beslaat ongeveer  125 bij 125 meter in het vierkant en telt 11 verdiepingen. Logica heeft alleen de vierde en de achtste verdieping in gebruik. Per verdieping werken er +/- 400 mensen en dan is er nog genoeg plek over voor nog eens 200 mensen. Het is dus echt mega groot.

De rest van de werkdag het bouwteam technisch ondersteund met het beantwoorden van allerlei vragen. Verder nog de M-PRES development manual uitgebreidt en twee testplannen gereviewed.

Vanmorgen had ik afgesproken met de hotelreceptie dat om 18:00 een taxi mij zou komen ophalen. Maar wat ik al dacht, stond er geen taxi klaar toen ik buiten kwam. Ik dus maar weer gebeld. Na ongeveer het hele hotelpersoneel aan de lijn te hebben gehad kreeg ik uiteindelijk de goede persoon aan de lijn. Natuurlijk beloofde hij dat er binnen 5 minuten een taxi zou zijn. Maar zoals je kon verwachten werden het er 30. Tja, zo gaat dat hier.

De rest van de avond me vermaakt in het hotel. Lekker gegeten en natuurlijk deze blog bij gewerkt.

Vandaag 8:15 opgestaan. Na een kort ontbijt heb ik via de receptie een taxi geregeld naar het Logica kantoor in Chennai. Ik dacht dat mijn hotel dicht bij het kantoor lag. Maar dit bleek toch niet helemaal het geval te zijn. De taxi had 35 minuten nodig om mij er heen te brengen. Onderweg zie je allerlei contrasten. Het ene moment zie je mooie huizen en luxe auto’s een ander moment zie je een bedelaar zitten met zijn/haar hand in de lucht. Tja, de welvaart is hier nog niet zo goed verdeeld.

Het Logica kantoor is gevestigd op een groot IT park. Het hele park is afgezet met een hek en wordt bewaakt. Na een grondige controle mogen we door rijden. Op dit park zitten ook vele van Logica’s concurenten: IBM, SonyEricsson, Nortel, ABB, etc… Het kantoor bevindt zich in een nieuw gebouwd wat een jaar geleden door Andy Green (CFO van Logica) officieel is geopend. Binnen een jaar zijn er 800 mensen aangetrokken om Logica India te versterken.

Na aankomst werd ik hartelijk begroet door het Indiaase support / development team. Ze hadden zelfs een bos bloemen voor mij geregeld.  Het team bestaat uit acht mensen. Na de introductie ben ik begon met de eerste ochtend training sessie.

Ik heb me vandaag geconcentreerd op het leggen van een basis. Ik heb de geschiedenis van de M-PRES en CRDB productlijn toegelicht en uitgelegd high level wat dit team moet bereiken de komende twee maanden. Morgen ga ik verder met inzoemen op wat er percies technisch wordt verwacht. Tijdens de koffie break heb ik Nederlandse stroopwaffels uitgedeeld, die vielen erg in de smaak.

De rest van de dag gewerkt aan de presentaties voor morgen en adhoc vergaderingen. 18:30 was mijn taxi aanwezig en ben ik terug gereden naar mijn hotel.

Na me te hebben opgefrist heb ik in het tweede restaurant van het hotel gegeten. De hostes van het restaurant had een origineel idee om mijn tafel aan te kleden.  Ze zetten tegen over mijn een vissenkom met twee goudvissen. Had ik toch nog wat gezelschap.  😆

Het is nu 23:00 tijd om na bed te gaan!

Vandaag is het niet echt een gewone zondag voor mij. Na een goede nachtrust werd ik 8:00 wakker.  Normaal word ik altijd gewekt door mijn spelende kinderen maar nu moest de wekker het doen en ga ik naar de kerk. Dat zit er vandaag niet in. Zoals afgesproken klopt stipt de room services om 8:30 op de deur om een kop thee te bezorgen. Dat smaakte prima. Na het ontbijt heb ik het eerste deel van deze webblog geschreven.

Om 10:00 belt Mathew Cornelius (Indiase collega) op. Hij was iets vertraagd. Geen probleem we hebben de hele dag.  Ik had vorig week een email naar Mathew gestuurd met de vraag of hij voor vandaag een taxi wilde regelen. Maar hij stond er op dat hij zelf mij vandaag Chennai liet zien. Dat is erg gastvrij van hem. Om 10:30 stond hij met de rest van zijn familie voor het hotel. Na een korte kennismaking met zijn vrouw en zoon zijn we vertrokken richting het zuiden. Chennai is echt een hele grootte stad. Het beslaat ongeveer 50 kilometer (+/- 15 miljoen inwoners) in het rond dus pas na 25 kilometer rijden waren we uit de drukte.
De route liep parallel aan de kust. Dus regelmatig zag je prachtige stranden. Onze eerste stop was bij een opvangcentrum voor krokodillen (Madras Crocodile Bank).  In allerlei grote vijvers kon je allerlei krokodillensoorten zien. Het was echt een prachtig gezicht.

Dit vangcentrum is ook erg beroemt vanwege zijn collectie slangen en schildpadden. Deze hebben wij ook bekeken. Na een bezoekt aan het anti slangengif museum zijn we doorgereden naar Mamallaparum.

Dit dorp ligt ongeveer 60 kilometer ten zuiden van Chennai. Er staan prachtige oude tempels (400 AD). Meeste tempels zijn uitgehouwen uit massieve rotsen. Echt prachtig om te zien. Hierna zijn we naar een oude vuurtoren geklommen en daarna hebben we de beroemste kust tempel van deze streek bezocht. Ook deze tempel was echt prachtig gemaakt.

Na een lunch (14:30) zijn we terug gereden naar Mathew huis in Chennai. Op de terug weg leuk gespeeld met de zoon van Mathew.

Mathew voedt zijn zoon tweetalig op. Dus ik kon prima engels met hem spreken ook als was hij maar 5 jaar oud. Na zijn huis te hebben bezocht zijn Mathew en ik nog gaan shoppen in het centrum van Chennai. Na wat winkels bezocht te hebben vonden we een winkel die veel speelgoed verkocht. Ik heb voor mijn drie zonen leuke cadeautjes (Lego en een remote-control vliegtuig) kunnen kopen en voor mijn dochter een echte Indiase barbie pop. Ik hoop dat ze het leuk zullen vinden. 20:00 was ik weer terug in het hotel.

De rest van de avond uitgebreid gedineerd in een van de restaurants van het Hotel. Het is nu 23:30 dus tijd om te gaan slapen. Vandaag 125 foto’s gemaakt. Zal morgen wat foto’s aan de blog toevoegen.

Vandaag vertrek ik naar India (Chennai) voor een zakenreis. Ik ben gisteravond al naar Schiphol vertrokken aangezien er geen treinen midden in de nacht naar Schiphol vertrekken vanuit Gouda. Tja, wil ik een keer gebruik maken van het openbaarvervoer heb je er nog niet veel aan. 🙁 Aangezien Wietske zich niet zo lekker voelde, heeft zij me zo vroeg mogelijk weg gebracht. Ik stond dus 20:15 op het station en 21:15 was ik al op Schiphol. Daar heb ik de hele nacht gewacht totdat ik om 4:00 kon inchecken. Had nog wel twee aardige ontmoetingen op Schiphol. Toen ik de aankomsthal inliep kwam ik gelijk twee oude vrienden tegen van wintersport. Zij kwamen net terug van een skivakantie in de Alphen. Kleine wereld.

Nadat ik me op een stoel had geparkeert kwam ik in gesprek met een Amerikaanse. Zij was net de UK uitgezet en was op terugreis naar amerika. De rede voor haar uitzetting was dat ze geen visum had aangevraagd bij het consulaat van de UK in amerika. Al met al een triest verhaal. Gelukkig kon ik haar helpen met mijn mobiele telefoon. Na een telefoonje naar amerika werd ze ieder geval opgehaald van het vliegveld daar.

De rest van de dag hoofdzakelijk in het vliegtuig gezetten. De eerste vlucht was van Amsterdam naar Frankfurt (1.15 uur vliegen) en daarna de tweede van Frankfurt naar Chennai (10 uur vliegen).

Volgens mij is dit de vijftiende keer dat ik vlieg in mijn leven (1x Noorwegen, 2x Griekenland, 1x Egypte, 1x Israel, 2x Turkye, 1x Nederland, 2x India, 1x Sri Lanka, 2x Tsjechië en 2x naar de UK  ).

In het vliegtuig naar drie speelfilms gekeken. “Australia” is echt een top film. Spannend, aangrijpend en een beetje romanisch. Echt een aanrader! Bij aankomst was de lokale tijd (23:45). Meteen dus naar mijn hotel, na een douche genomen te hebben ben ik naar bed gedaan. Wordt vervolgt…

Terug vlucht verliep helaas ook weer moeizaam. Aangezien mijn eerste vlucht van Trivandrum naar Mumbai twee uur vertraagd was, miste ik op 5  minuten na mijn vlucht naar Amsterdam. Hierdoor was ik genoodzaakt om 24 uur te wachten in Mumbai voordat de volgende vlucht (maandag ochtend) vertrok.  Heb dus maar een hotel midden in de nacht geregeld 02:00, uitgeslapen tot 12:00 en de rest van de middag en nacht op het vliegveld in Mumbai gewacht.

Gelukkig vertrok de KLM vlucht stipt 02:00 en was ik al met al 12:00 weer in Nederland. Daarna gelijk terug naar mijn familie. Iedereen was weer erg blij dat ik thuis was. De hele reis was een prachtige belevenis die ik niet snel zal vergeten.

Het is de laatste dag. Ik heb nog een laatste sessie met Vimal en we bereiden de evaluatie voor. Na de lunch bespreken we de evaluatie met Arun. Hij is onverdeeld positief. We hebben meer opgeleverd dan verwacht, mijn inzet was op het juiste moment. Mijn training werd zeer gewaardeerd en zal worden gebruikt voor komende trainingen voor Drupal (zowel voor de “techneuten” als voor de eindgebruikers die verantwoordelijk zijn voor het publiceren van de content). Kortom, niets dan lof.

We stoppen iets eerder dan gewoonlijk en worden uitgebreid bedankt door het gehele team. We krijgen cadeautjes, paul krijgt vakantietips en als we vertrekken worden we enthousiast uitgezwaaid. Op de terugweg besluiten we nog even de zoo en het museum van Trivadrum te bezoeken. We lopen te zeulen met onze laptops en hebben niet gerekend op de hitte. Dus duiken we een bar in voor een koud biertje en evalueren de klus nog even voor onszelf. Succes voor Space, succes voor Bloom en voor ons was het een onvergetelijke ervaring.

Ik vertrekt om 17.30 naar het vliegveld en Paul duik nog even het zwembad in. Morgen vertrek Paul ook, maar dan richting Noord Kerala, waarvandaan hij langzamerhand weer naar het zuiden trek om over 2 weken vanuit Trivandrum ook weer naar huis te gaan.

S’ Avonds heeft Space een diner voor ons geregeld. We rijden hiervoor naar Kovalum, een toeristische badplaats op 20 kilometer van Trivandrum en komen hier rond 17.30 aan.

Vanwege het seizoen is het niet echt druk, maar we krijgen een goede indruk van het toeristische Kerala. Een mooi zandstrand, hier en daar rotspartijen in de zee die uitnodigen tot het wachten op de zonsondergang, winkeltjes en
hotelletjes en uiteraard SEAFOOD!!

De avond wordt een succes. Gezellig, heerlijk eten (met name de enorme vis die we met zijn allen delen smaakt geweldig), bier, goede gesprekken. We beseffen allemaal dat het onze laatste gezamenlijke bijeenkomst is en iedereen probeert er nog uit te halen wat er in zit.

Cultuur aspect: sommige van de dames zijn niet meegekomen; s’ avonds op stap is niet gepast.

Om 9.00 uur rijden we weer terug naar het hotel.
Het hotel viert feestelijk de opening van een nieuw restaurant. Als we hier binnenlopen worden we hartelijk begroet, hoewel we ons duizendmaal verontschuldigen dat we al gegeten hebben en alleen iets willen drinken. Inmiddels zijn alle gasten al weer verdwenen (hoewel tot 23.00 open). Gevolg is dat wij (weer) alle aandacht krijgen. Dit betekent: 5 obers die om de beurt komen vragen of we nog iets willen consumeren, de muziekgroep die speciaal voor ons met volle overtuiging begint te spelen en de overdeelde aandacht van de hotel manager die af en toe komt kijken hoe het met deze 1e openingsavond van het restaurant staat.

Het meisje van de room-cleaning is gepromoveerd tot hostess. Ze ziet er prachtig uit, uiteraard complimenteren we haar. Ze begint echt te glimmen van trots met een verschrikkelijk mooie lach. Over lange werktijden gesproken: ze is gestart om 08.00 en moet tot 23.00 werken….. Helaas mag ze nauwelijks een praatje maken (dat hoort nou eenmaal niet). Niet dat wij ons daaraan storen, maar we houden natuurlijk rekening met haar positie. Ook Remy de kok is er en begroet ons.

De general manager komt een praatje maken. Hij kent ons. Dat nodigt natuurlijk uit tot de vraag of deze berichten over ons positief waren. Hij schudt natuurlijk ja en ik besluit dit keer niet door te vragen…. Ik vermoed dat we ons niet helemaal als de doorsnee ingetogen gast hebben gedragen. Maar aangezien alle reacties altijd weer positief zijn in onze contacten met de hotel staff, neem ik aan dat deze “gekke Hollanders” toch gewaardeerd worden.

Gisteren hard gewerkt om de workshop af te ronden. ‘s Middag heeft Vimal de laatste versie gereviewed. Hij had nog een paar opmerkingen. Deze heb ik verwerkt.

Om 10:30 gaat de workshop van start. Dus alle tijd om rustig wakker te worden en uitgebreid te ontbijten in ons hotel. Ik heb vandaag maar eens het Amerikaanse ontbijt besteld. Achter een volgens wordt het volgende dan uitgereserveerd. Cornflakes met warme melk, gekluste eieren met ham, Broodjes met jam en Cake met thee.

10:30 stipt start de workshop. Na een korte introductie van mezelf loop ik rustig de hele presentatie door. In het midden hebben we een pauze gehouden. Zoals normaal in India stelt niemand vragen tijdens de presentatie. Alleen Paul onderbreekt mij regelmatig met een vraag. Dan maar zelf vragen stellen. Dat werkte beter. Na afloop vernemen we dat iedereen het erg interessant vond en dat het goed aansloot met wat ze wilde weten. Als afsluiting hebben we iedereen een cursus certificaat uitgereikt. Dit viel erg in de smaak.

Zie hieronder een aantal foto’s van de workshop.

Om 9.30 zou Paul een presentatie geven voor Arun en een afgevaardigde van de overheid. We zijn ruim op tijd, tenslotte kun je voor een dergelijke presentatie niet te laat komen. Om 10.30 kunnen we beginnen…

Het loopt gesmeerd. De presentatie wordt goed ontvangen. Jaya stelt kritische vragen, Arun en Vimal kennen het verhaal eigenlijk wel, Raji lijkt geïnteresseerd. In india moet je je plaats weten, dus vragen stellen is er niet bij voor haar. Nogmaals wordt aangegeven (door Jaya en Arun) dat mijn aanbevelingen een zeer goede basis zijn voor te ondernemen acties. Volgende week gaan Arun en Jaya (overheids dame) weer om de tafel om nadere plannen te maken.

Aansluitend de volgende actie: mijn training / presentatie projectmatig werken (oftewel “Professional teams and projects”). Uiteraard heb ik deze tevoren besproken met Arun en hem gevraagd om het momentum te gebruiken om zijn visie en wensen in deze onderwerpen kenbaar te maken aan het team. Dit doet hij dan ook. Ook deze training was een succes. Positieve geluiden van bijna iedereen (sommigen keken wat minder happy, omdat ik onderwerpen aankaartte als: tijdschrijven, documentatie, werk tevoren plannen, gestructureerd werken). Maar er kwamen ook positieve reacties en voorstellen om de interne communicatie te verbeteren. Relatief gezien dus een overweldigende reactie.

Om 13.00 uur hebben we een lunch georganiseerd. Dat wil zeggen: georganiseerd door Space, wij betalen. We hebben het hele team uitgenodigd en zitten dus met ongeveer 15 man aan het buffet. Ik weet een lepel en vork te bemachtigen; Willem eet uiteraard met mes en vork. De totale rekening bedraagt rond de 30 Euro…….

Arun sleept ons nog mee naar een winkel waar locale “arts and handicrafts” wordt verkocht. Ik besluit om toch maar wat souvenirs te kopen, vooral om Arun een plezier te doen. Paul zag by the way nog een leuk tuinsetje van een harde grassoort (geen bamboe) voor 50 Euro. Jammer dat we dit niet in het vliegtuig kan krijgen. In Nederland betaal je 10 tot 20 keer zoveel.

In het hotel tracteren we onszelf op een luxueus dinnerbuffetje à 5 Euro… wat mij betreft is het ‘mission accomplished’. Morgen en zaterdag nog wat details uitwerken en afronden.

Na een goede nachtrust (Hotel in Kannur) zijn we om 7:00 in de stromende regen begonnen aan de terugreis. De treinreis zal weer 12 uur duren dus alle tijd om mijn aantekeningen van gisteren uit te werken, deze blog te schrijven en natuurlijk van het prachtige uitzicht te genieten. Palmbomen, rijstvelden, rivieren, bergen, etc…

Na ons te hebben opgefrist in ons hotel zijn we naar het Akshaya hoofdkantoor gegaan. Hier werden we hartelijk begroet door het hele bestuur. Na onze doelstellingen te hebben duidelijk gemaakt ontvingen we zeer veel nuttige achtergrond informatie over het huidige Web4All project.

Na het officiële stuk heb ik samen met Harees (die tijdens het bezoek als vertaler op trad) nog een gesprek gehad met de Content Editors van het Web4All project. Hun taak is het digitaliseren en plaatsen van de aan geleverde informatie op een van de 11 portals. Tijdens dit gesprek kwamen ook nieuwe wensen naar voren. Er is duidelijk behoefde aan blog, chatting, video en audio recording functionaliteit. Ik heb uitgelegd dat binnen Drupal dit allemaal goed te realiseren is. Als afsluitingen van ons bezoek heb ik de concept versie van de content architectuur workshop gepresenteerd. De reacties aan het eind van de workshop waren erg positief.

Laat in de middag hebben we een Nederlands fort uit 1650 bezocht. Nadat de portier er achter was gekomen dat ik uit Nederland kwam, werd ik meegenomen naar een grafsteen met Oud Hollandse woorden erop. Hij vroeg of ik de tekst kon vertalen. Na wat puzzelen kon ik hem ongeveer vertellen wat er op stond. Hij was me erg dankbaar!
 

Vandaag verder gewerkt aan de content architectuur workshop. ‘S middags met Arun en Harees het bezoek van morgen in Kannur voorbereid. 20:00 vertrekken we (Harees en ik) met de avondtrein. De reis zal 12 uur duren aangezien we 518 kilometer moeten overbruggen. De trein ziet er iets anders uit dan wat ik gewend ben. De zitbanken kunnen worden omgebouwd tot twee x vier slaapplaatsen. Na twee uur rijden maakt iedereen zich klaar om te gaan slapen. Ik heb in het totaal twee uur geslapen. Harees was duidelijk beter gewend aan dit soort reizen, want hij sliep uit tot 7:00.

Paul was bezig met het in kaart brengen van de organisatie en het opstellen van adviezen voor verbetering. Dit uiteraard gericht op de support organisatie en Project Management. Een en ander gaat vandaag wat stroperig. Ik moet kennis overbrengen op Vimal, maar ik zie af en toe dat het hem wat veel wordt.

Om de volgende dag (zondag) vroeg weer te vertrekken naar het oosten. Dus niet meer langs de drukke tolweg met lintbebouwing, maar de bush in, naar Ponmudi. Geen idee wat het was, maar we moesten duidelijkheid geven aan de chauffeur waar naar toe. Onderweg gestopt bij de Meenmuti watervallen, waar we een jungletocht lopen naar de waterval. De een op kantoorstappers, de ander op sandalen; het was een zware tocht, maar zeker de moeite waard.

We hebben vele foto’s gemaakt van de flora, fauna en van onszelf in verhitte en bezwete poses voor het thuisfront. Daarna naar Ponmudi zelf, wat uiteindelijk het hoogste topje van het district was, ook weer een toeristische attractie. Vanwege de hoogte was het bijzonder om te zien hoe snel de weersomstandigheden kunnen veranderen: beneden zonnig, heet en benauwd, daarboven bewolkt en nevelig, koel en fris.

Na een terugtocht van ruim 2 uur over slecht begaanbare wegen, konden we om 17.00 nog net voor het donker wordt een duik in het zwembad nemen.

Na een enerverende werkweek hebben we een weekendje om meer van India te ontdekken. Via Arun hebben we een auto met chauffeur geregeld die ons zal ‘gidsen”. Om 7.30 vertrekken we naar het Zuiden. We dirigeren de chauffeur eerst naar het Padmanabhapuram Palace. De prijs is laag, maar voor ons “foreigners” heeft men een speciale deal: 8 keer zoveel als de locale bevolking, namelijk (200 Rp) 3 euro. Voor een dergelijke bezienswaardigheid natuurlijk nog een heel schappelijk prijsje. Wel moeten we onze schoenen inleveren. Het paleis in indrukwekkend groot, mooie gepolijste vloeren, allen buiten lopen met onze tere witte voetjes op het hete zand en grind valt niet mee. 14 gebouwen telt het paleis…… na het ‘palace” dirigeren we de chauffeur naar Suchindram, waar we de Stanunathaswami Temple bezichtigen.

Een mooie Hindoe tempel met beeldhouwwerk aan de buitenkant (zie foto) en aan de binnen kant (“no photo’s allowed”). Bijzonder ook zijn de muzikale pilaren.

Daarna snel door naar het zuidelijke puntje van India, Kanyakumari, waar de Indische Oceaan, de zee van Andaman en de zee van Bengalen bij elkaar komen. Daarna weer een lange rit terug, zodat we nog in ons hotel even kunnen bijkomen….

Het is al weer de laatste werkdag van de eerste week. De tijd vlieg voor ons gevoel. We maken goede vorderingen met onze beiden projecten.

Paul heeft in grootte lijnen de SPACE organisatie in kaart gebracht. Verder aan de hand van het ITIL service support model een vertaling gemaakt naar de SPACE organisatie. De komende week zal hij zich vooral richten op het verfijnen van alle proces beschrijvingen.

Willem heeft vandaag zijn eerst concept versie van de workshop gepresenteerd aan Arun en Vimal. Ze waren erg te spreken over het behaalde resultaat tot nu toe. Komende week ga ik twee dagen naar Kannur (538 kilometer verderop) om met de eind gebruikers te praten. Met deze inzichten kan ik de workshop afronden. Wordt vervolgt…

Vandaag is er een strike in het openbaar vervoer. De consequenties hiervan is aanzienlijk groter dan een staking bij ons. Alle transport loopt via auto-rikshaws (soort tuk-tuk) en taxi’s. Het is dus stil op straat. We hebben met Vimal afgesproken dat hij naar het hotel komt als de strike inderdaad doorgaat. Tijdens het wachten op hem werken we maar aan deze blog. Zojuist gebeld waar hij blijft: het wordt een half uurtje later (10.30). Nou ja, wij kunnen wel even verder…

De volgende dag werden we opgehaald door Vimal (de 2e man van SPACE) en werden we naar de SPACE locatie gebracht. Deze dag hebben we besteed om duidelijkheid te krijgen in de opdracht. In feite zijn we hier de 2e dag hiermee doorgegaan en hebben door meer inzicht in de situatie ook meer zicht op wat de definitieve doelstelling zou kunnen zijn.

De opdracht van Paul: inzicht geven in de mogelijkheden om het beheer te structureren, ondersteuning bij de inrichting van een systeem voor issue-tracking, geven van een cursus projectmanagement / projectmatig werken, helpen bij opzetten planning & control voor de lopende projecten en helpen bij de opzet van een Plan van Aanpak voor het Community portal project (hierover later meer).

De opdracht van Willem: het opzetten van een workshop “Informatie Architectuur” voor diverse doelgroepen. In de workshop moet duidelijk worden hoe de doelgroepen kunnen vaststellen welke content in aanmerking komt om op de webportals te plaatsen. Verder het beantwoorden van technisch vragen over Drupal (Het gebruikte Content Management Systeem)

S’ avonds eten we meestal buiten de deur (we hebben een aantrekkelijk restaurantje waar we beiden iets van ons gading vinden of in het hotel. Het eten is wennen met al die curries, waar de kleur ook niets zegt over de mate van “spicy”. We eten mutton (klinkt beter als schaap), kip of rundvlees in vele variaties van curries. Ook gefrituurde vis: heerlijk.