Author: wplaat

Vandaag start de terugreis met onze aanhanger (we mogen maar 90 km/u). We vertrokken om 6:16 van Krk en reden zeer voorspoedig door Kroatië, Slovenië en Oostenrijk heen. Wat zijn de Alpen toch mooi. Rond 11:30 hadden we Salzburg al bereikt. Van Salzburg tot en met Würzberg (ca. 400 km) non stop files vanwege verkeersongelukken en erg veel wegwerkzaamheden. Had gehoopt dat het vrijdag niet zo druk op de weg zou zijn. Niet dus 🙁 Daarna konden we weer gas geven en waren uiteindelijk zaterdag 3:00 thuis in Gouda. Totale reis van 1379km heeft dus 21 uur geduurd inclusief de nodigde stops. Belangrijkste is dat we weer veilig thuis zijn gekomen en terug kunnen kijken op een prachtige vakantie.

Paar leerpunten voor de volgende vakantie:
– Volle campingaz (gas) tank mee nemen uit Nederland (We konden gewoon nergens een nieuwe gasvulling kopen)
– Eerder een vakantie boeken (meeste 4 a 5 sterren campings waren vol een week voor vertrek)

Vandaag het grootste dorp van het eiland Krk bekeken. Het eiland en dit dorp hebben dezelfde naam. We hadden de auto aan de rand van het dorp geparkeerd en zijn toen naar het centrum gelopen want zoals overal hier is er weinig parkeerplaats in het centrum. Op de boulevard staat een heel oud kasteel met een prachtige kerk. Na dit bezoek nog boodschappen (Lidl) gedaan en een magneetje voor Jiska gekocht. Heeft ze van elk land waar ze heeft geslapen deze vakantie er één.

Omdat de villa zo goed bevalt hebben we besloten ons verblijf te verlengen zodat we ook Leonard’s wens hebben ingevuld. Eigelijk was het de eigenaar van de villa die dit voorstelde. We hebben als echte Nederlander nog wel over de prijs onderhandeld. Nu kunnen we nog twee dagen extra genieten van dit prachtige land.

Vanmiddag nog met Wietske 5 km gerend. Full speed de berg af naar het strand en daarna langs de kust nog een stukje. Moet wel bekennen dat we de berg weer op zijn gewandeld. Veel te steil (ca 10 graden) om op te rennen.

Een nieuw avontuur staat op stapel vandaag. We gaan naar Split omdat Sander hier op de bus stapt naar Dubrovnik. Aangezien Split 374km verder op ligt ben ik met Jiska, Bastiaan en Sander om 5:15 vertrokken. Na vijf kilometer rijden in het donker reed ik bijna 2 herten aan die precies na een bocht op de weg stonden. Het scheelde maar een haar. Van de schrik bekomen voorzichtig door gereden. Om bij de (tol) snelweg te komen moet je eerst 110km binnen door rijden langs de kustlijn (60km/u). Daarna is het full speed (130km/u) richting Split.

We waren 10:15 ter plaatsen. Eerst ontbeten op de boulevard en daarna het oude centrum bekeken die nog stamt uit de Romeinse-tijd. De bus van Sander vertrok om 12:30 daarna geluncht en naar het hoogste punt van de stad geklommen en toen weer retour afzender. We waren 19:30 terug in onze villa.

De zon schijnt vandaag uitbunding. Na het ontbijt samen met Bastiaan een prachtige wandeling gemaakt naar Vrbnik. De route (14.5km) liep langs de kust. We zagen overal azur blauw water en op verschillende plekken baaien waar een klein strandje was. Het dorpje Vrbnik ligt op een rots aan zee. Op het hoogste punt staat de kerk, er om heen ligt het dorp en in de baai de haven. Echt een heel mooi gezicht.

Na wat gedronken en lunch bij de lokale bakker gekocht te hebben de terugweg aanvaart. Deze route liep door het bos. Bastiaan schrok zich bijna dood omdat er een grote slang een halve meter voor zijn voet weg schoot tijdens dit stuk. Rest van de route hebben we iets beter opgelet. Je weet maar nooit.

Het is zondag dus zijn we naar de kerk gegaan. De kerk ligt maar 200m van onze villa af. We waren er 8:45 en troffen er maar één mevrouw aan. Ik vroeg, hoe laat start de kerkdienst. Ze sprak geen Engels dus met handen en voeten begrepen we uiteindelijk dat het 9:00 zou starten. Dus wij buiten gewacht op een bankje. 9:00 er gebeurde niets, 9:30 toch nogmaals gevraagd aan iemand anders hoe laat de dienst begon. 10:00. Aha. We zijn dus nog even terug gelopen om de kids te halen.

Het was een katholieke kerk dus de viering was zoals ik wel vaker had gezien. De priester zong een aantal liederen, las een aantal bijbelteksten, hielt een korte preek en de gemeente zong ook een aantal liederen die geprojecteerd werd met een overheadprojector. Alles in het Kroatische natuurlijk. Best mooi om de kids dit een keer te laten zien. Ze keken hun ogen uit.

Helaas heeft het bijna de hele dag geregend dus verder geen activiteiten ontplooid.

Vandaag is Wietske jarig. Dus uitgeslapen, lekker ontbeten en daarna koffie bij het zwembad. Het is vandaag een nationale feestdag (Bevrijdingsdag) in Kroatië dus alles is dicht.

Bastiaan heeft een wandel app op zijn mobiel en had een route uitgestippeld voor ons. Jiska, Sander en Leonard wilde thuis blijven, prima dan gaan we met ze drieën op pad. De route was weer erg bijzonder. Ik voelde me net Tarzan in de jungle. We moesten echt nonstop om vegatatie, rotsblokken, takken, waterstroomjes en insecten heen bewegen. Denk niet dat hier vaak wandelaars lopen. Na 7km kwamen we aan bij ons einddoel. Kasteel Gradec, tenminste wat er van over was. De ruïnes bekeken en daarna weer naar huis gelopen.

Na terug komst taart gegeten. Vanavond kookt Bastiaan een feestdiner voor Wietske. Ben benieuwd.

Gisteravond/vannacht heeft het echt gestormd. Het zwembad waterpeil ligt, na al de regen, 5 centimeter hoger. Zal wel weer verdampen komen dagen aangezien de temperatuur weer richting de 30 graden gaat na het weekend.

Wietske had in een kringloopwinkel in Nederland, een tijdje geleden, een oud ANWB boekje van Kroatië gekocht. Ik had het boek gisteren bekeken en zag dat bij Baska een mooie wandelroute ligt. Na het ontbijt er heen gereden (23km). Volgens het boekje was het een heel klein, rustig dorpje. Nou, nu niet meer. Giga veel hotels, campings en huurhuizen en veel toeristen. Kosten ons best wel wat moeite om een parkeerplaats te vinden.

Toen dit eenmaal gelukt was langs het strand richting het centrum gelopen en daarna naar een kerk in de heuvels gewandeld (ca. 150 meter hoog). Daarna route vervolgt naar de top van een berg. Daar hadden we een prachtig uitzichtpunt. Toen begon de afdaling. Het pad was feitelijk een droge rivierbedding. Dus je moest tussen allerlei losse stenen, takken, etc, je weg zien te vinden. Gelukkig zijn we zonder ongelukken beneden gekomen.

Na de wandeling (12km) nog even boodschappen gedaan en weer terug naar onze villa om van het zwembad en de zon te genieten.