Familie van der Plaat

Vandaag is de laatste dag aangebroken van mijn vakantie. We moesten vroeg opstaan omdat we al om 07:30 met de bus richting vliegveld zouden vertrekken. De bus haalde op verschillende plekken mensen op een daarna gingen we richting het vliegveld. Daar aangekomen konden we meteen inchecken. Daarna door de douane dit duurde veel langer. Na een uur waren we er allemaal doorheen. Om 10:00 zou het vliegtuig getrekken dus hadden we nog tijd over. Het vliegtuig landen pas om 10:30 dus het liep allemaal een beetje uit. Na ingestapt te zijn vertrokken we 11:15 van Karpathos.

Ik zat deze keer helemaal voorin bij het raam naast Marty en Marleen. Na een korte vlucht van een half uur landen we op Kos. Het eerst wat opviel was dat het eiland veel groener is. We kregen te horen van de piloot dat het vliegtuig schoon gemaakt moest worden, en dat we een half uur uit het vliegtuig moesten. Ik dacht dat valt wel mee. Maar mis poes. Het werd twee en half uur. 😕 Op het vliegveld heb ik nog een aantal foto’s gemaakt. De meesten van de groep hebben nog even gewinkeld. Na al deze vertraging vlogen we veilig naar Nederland. Onderweg kregen wel een maaltijd aangeboden. Het eten was niet zo lekker veelste te vet.

Hoe dichter we bij Nederland kwamen hoe slechter het weer werd. Toen we schiphol op zo’n 50 kilometer genaderd waren kregen we te horen van de piloot dat het te druk was op schiphol zodat we nog even moesten wachten. Om 18:00 werd de landing ingezet en stonden we al op de grond voordat ik het realiseerde. Het regende in Nederland en de temperatuur was ook een stuk lager. Na te zijn uitgestapt hebben we onze koffers opgehaald. Tijdens het wachten op de koffers hebben we afscheid genomen van iedereen. Marty had voorgesteld om mij naar huis te brengen aangezien hun route toch langs Alphen aan den rijn liep. Dat vond ik erg aardig. Ik was namelijk van plan om met de trein terug naar huis te gaan.

Eerst heb ik nog naar huis gebeld dat ik veilig was geland, daarna zijn we met de auto binnen een half uur naar huis gereden. Na afscheid te hebben genomen en mijn familie weer te hebben begroet was deze onvoorgetelijke reis ten einde.

’s Morgens heb ik de laatste boodschappen gedaan samen met Marty en Marleen. Ik heb voor Ma een Griekse kruik gekocht. Verder heb ik in een drankzaak rum gekocht omdat dit hier een stuk goedkoper is als in Nederland. Verder voor Peter nog een flesje Ouzo gekocht.

Om 14:00 hielden we de avondsluiting aan gezien we om 15:00 zouden vertrekken voor onze laatste excursie.

Om 15:00 stipt stopte de bus voor ons hotel. Eerst maakte we een rit richting het noorden. Dit deel van het eiland had ik nog niet gezien. Het ziet er allemaal erg kaal uit. We ging naar het dorpje Agois-Nikolaos daar konden we tot ongeveer 18:00 zwemmen. De zee was erg wild. Hoge golven. Eerst had ik helemaal geen zin om te gaan zwemmen maar toen ik even mijn voeten nat wilde maken ben ik er toch maar ingedoken. Het is voor het eerst van mijn leven dat ik de branding zwom. Nou, dat heb ik geweten. De golven waren maar een meter hoog, maar er zit echt een ongelovige kracht achter. Ik verdronk bijna. Als een golf over je heen gaat, word je namelijk meteen naar beneden gezogen. Ik ben uit veiligheidsoverwegingen toen maar naar ondieper water gegaan. Dat was veel leuker. Je moest steeds weer terug in zee lopen aangezien de golven je steeds weer terug naar het strand brachten.

Na een half uur was ik behoorlijk moe en ben gaan opdrogen in de zon. Na het zwemmen ben ik naar een restaurant gelopen. Daar zaten al wat mensen van de groep. In het restaurant heb ik een boterham besteld en heb ik de rest van tijd doorgebracht. Toen ik naar de toilet ging kwam ik tot de ontdekking dat mijn zwembroek helemaal vol met zeewier zat. 🙁 Dat heb ik dus maar even verwijderd.

18:00 vertrokken we met de bus naar Finiki. Dit dorpje ligt aan de andere kant van het eiland. In een restaurant hebben we van het avondeten genoten. De bediening was erg waardeloos. De bediening was alleen waardeloos ze verstonden namelijk geen Engels en de bediening was super slom. Na het eten hebben we naar de zonsondergang gekeken op een rots. Het was een prachtig gezicht alleen waaide het nog steeds erg hard dus was het behoorlijk koud. Toen we terug kwamen bij het restaurant was er live muziek. Je kon op deze muziek grieks dansen leren.  Was wel grappig.

Om 22:00 waren we terug bij het hotel. Aangezien dit de laatste avond was hebben we deze op gepaste wijze afgesloten. Samen met Gijs, Katrien, Antoinette, Gunther, Marinus en Marty zijn we naar het dakterras gedaan van hotel Roof Garden. Daar hebben we nog wat gedronken. Het leuke van deze bar is dat er een video wall is. Hierop worden allerlei video clips getoond. 01:00 was ik thuis.

Vandaag weer uitgeslapen. Na het ontbijt had ik afgesproken om samen met Gunther, Marinus en Annemarie naar Amoopi Beace te gaan. Maar toen we wilde vertrekken wilde er nog een aantal andere mensen mee. Marjolien regelde toen dat iedereen maar op zijn eigen houtje er heen moest gaan. Dat vond ik een goed idee. Ander zou het allemaal veelste te lang gaan duren. Toen ik beneden kwam met mijn zwemspullen was bijna iedereen al weg.

Ik ben toen samen met Marjolein, Prisca en Josephine naar de taxistandplaats gelopen. Daar stonden alle andere mensen van onze groep te wachten. Ik dacht dat wordt dus lang wachten voordat we vertrekken kunnen. Er zijn namelijk niet zoveel taxi’s op het eiland.

Maar Marjolein had een ander idee liep naar de bushalte. De bus voor Amoopi Beace was al vertrokken. Maar daar had Marjolein ook een oplossing voor. Ze regelde dat de bus die oorspronkelijk naar Menetes zou rijden om zou rijden via Amoopi Beace.  Toen we onder weg van richting veranderde kwamen er wat mensen in de bus in opstand. Maar de chauffeur deed net of hij niets hoorde, en reed netje naar het strand. 😀  De rest van de middag en avond zijn we daar gebleven. Om 7 uur ’s avonds zijn we gaan eten in een restaurant. Ik heb Meat balls op. Voor het eerst sinds mijn vakantie hadden we last van wespen. Tijdens het eten stikte het er van. Na het eten hebben we een groepsfoto gemaakt. Om half tien zijn we weer terug gegaan met taxi’s. 11 hadden we avondsluiting. Ik was eigenlijk zo moe dat ik niet meer kan herinneren waar het over ging. Toen ben ik toch nog wezen stappen tot 2 uur.

De een na laatste excursie stond vandaag op het programma. Uit de folder van SudTours moest dit het hoogte punt van onze vakantie worden. Het was de bedoeling dat we om kwart over acht klaar beneden zouden zijn. Ik moest vandaag we geld halen dus ik stond kwart over zeven op. Snel ontbeten en daarna snel naar het postkantoor. Vandaag had de loketbediener er wel zin in dus ik was binnen 5 minuten klaar.

De excursie begon met een vaartocht naar Diafani. Het was mooi zonnige weer alleen stond er vandaag een harde wind. Toen we eenmaal buiten de haven voeren ging het schip nogal te keer. Gelukkig werd niemand zeeziek. Na ongeveer 2 uur gevaren te hebben kwamen we aan bij Diafani. Daar stond een bus te wachten die ons het laatste stuk zou vervoeren. Onder weg hadden we nog een fotostop. Het uitzicht op deze plek was fantatisch. Je kon in de verte Olympos al zien liggen. Na de stop zijn we door gereden naar Olypmos.

Olypmos is vooral bekent om zijn graanmolens. We konden tot half drie het stadje bekijken. We hadden geen gids gehuurd omdat het dan per persoon nog eens 15 gulden extra kosten. Ik begreep eerst niet waarom hier al die molens gebouwd maar toen we een eindje gelopen hadden werd het duidelijk. Het eiland is hier nogal hoog zo’n 500 meter. Hierdoor staan alle molens goed in de wind. Een molen was van binnen te bekijken.

Het zag er allemaal erg oud en versleten uit. Tocht werkte het nog allemaal goed. Je kon koeken met honing kopen met graan wat hier gemalen was. Marleen heeft dat gedaan ik heb ook een stuk geproefd, het smaakt lekker. Olypmos is gebouwt op een schuine heling. De huizing zijn daarom trap gewijs gebouwd. De nieuwste huizen staan het laagst. Tijdens de wandeling kwamen we een schoenmaker tegen. Hij maakte schoen met houten nagels. Dat had ik nog nooit gezien. Ik heb er een foto van gemaakt. De terugreis was het zelfde als de heen reis. Eerst met de bus terug naar Diafani. Daar konden we nog gaan zwemmen aangezien we pas om 5 uur werden opgehaald met de boot. Ik heb maar afgezien van het zwemmen aangezien het erg hard waaide. Het klinkt misschien gek maar als het zo hard waait voelt het echt koud aan.

’s Avonds zijn wezen eten bij Odyssa. Ik ben samen met Gijs op de moter, die hij net gehuurd had, met een gitaar in me hand er heen gereden. Dat was harstikke leuk aangezien je hier geen helm op hoeft. Ik heb zoals gewoonlijk Souvlakki op. Ik vind dit eigenlijk het lekkerst van de Griekse keuken. We hadden ook nog wat te vieren. Gert was namelijk jarig. Katrien, Marjolein, Gijs, Antoinette en Rijk hadden voor hem een verjaarslied geschreven van 13 coupletten. Gert en Dirma kwamen zoals afgesproken later.

Toen ze binnen kwamen hebben we dit lied gezongen. Gert was helemaal overrompelt. De rest van de avond hebben we hier door gebracht. Om 23:30 lag ik op bed.

’s Morgens uitgeslapen en ontbeten. De rest van de morgen in het hotel blijven hangen. Ik heb nog wel een shirt voor Gert ze verjaardag gekocht. ’s Middags ben ik met Gunther een wandeling door de stad gemaakt. Er was eigenlijk niet zo veel te zien behalve een kerkje precies op het uiterste puntje van de baai. Opvallend was dat in dit stadsdeel veel zwerfkatten liepen. Na een uur gewandeld te hebben zaten we al weer in een bar.

Om 6 uur had Gunther voor de avondsluiting een preek voorbereid. Eerst wilde we de avondsluiting in het kerkje, waar we vanmorgen geweest waren, doen maar hier paste de groep niet in. Dus hebben we het maar in de binnentuin van ons hotel gedaan.

Tijdens de avondsluiting belde Sonja dat Oma Spijker overleden was. Daar schrok ik enorm van. Ik wist wel dat ze ziek was, maar dat het zo snel zou gaan had ik niet verwacht. Ik heb die avond nog naar huis gebeld om te vragen of ik eerder naar huis moesten komen. Dat was niet nodig vond mijn moeder. Gelukkig had ik oma nog net bezocht voordat ik op vakantie ging. Na de avondsluiting en het avondeten ben ik naar bed gegaan. Was namelijk niet echt in de stemmen.

Sudtours had vandaag een “Dorpentocht” excursie gepland. Het leek mij niet zo leuk dus ik ben niet mee gegaan. Acht mensen van de groep gingen wel mee. Gijs heeft vandaag een motor gehuurd en is samen met Antoinette, Katrien en een andere jongen het eiland gaan verkennen.

Ik ben met de rest van de groep naar Amoopi Beach geweest. ’s middag heb ik samen met Marty een wandeling gemaakt naar een kerkje. Toen we daar aankwamen dachten we eerst dat we niet naar binnen konden omdat de hoofdingang op slot zat. Dat vond ik vreemd want tot nu toe waren alle kerkjes nog open. Toen we nog eens goed keken vonden we een zij-ingang die wel open was.

Ik heb een foto van het interieur gemaakt. De meeste kerkjes hier lijken op elkaar. Ze zijn altijd volgens dezelfde bouw methode gebouwd. Als je naar binnen gaat kom je altijd in een zaal terecht die is opgedeeld in tweeën. Het wordt gescheiden door een houten wand die bewerkt is. Meestal zijn er ook schilderingen aangebracht. Op de terug weg hebben we een ijsje gekocht en zijn toen weer terug gelopen. Verder is weinig gebeurt.

Vandaag konden we uit slapen. Dat hebben we dan ook gedaan. Ik ben precies om half tien naar beneden gegaan zodat ik nog net kon ontbijten. De meesten van de groep waren op dat zelfde idee gekomen. Na het ontbijt heb ik eerst cadeaus gekocht voor mijn familie. Ik heb voor Sonja en Peter twee drinkbekers gekocht. Voor Ma kon ik nog niets vinden. Het is vrij moeilijk om iets leuks te vinden aan gezien er maar 15 winkels zijn het hele stadje waar wij verblijven. Ik heb nog wel een shirt voor mezelf gekocht.

Om half twaalf ben ik naar het strand gegaan van Karpathos city. De hele groep was daar al. Die middag hebben we een banaan gehuurt. En banaan is een soort opblaas boot waar je met ze zessen op kan. Het geheel wordt voort getrokken door een jetski. Ik had van Katrein gehoord dat het niet zo leuk was als het er uit ziet. Dus ben ik maar niet mee gegaan. Na de dag sluiting zijn we weer bij Odyssa gaan eten. Ik heb Stifado op. Al met al lag ik 23:00 op mijn bed.

Vandaag weer naar Amoopi Beace samen met Marty en Marleen. Acht mensen van de groep (Marjolein, Gijs, Wendy, Evert, Anoinette, Katrien, Marinus en Anja) hebben jeeps gehuurd en zijn het zuiden van het eiland gaan verkennen. Ik ben niet mee gegaan omdat het ten eerste nogal duur was en ten tweede was het niet zonder risico. De wegen van het eiland zijn erg slecht begaanbaar. Als je schade rijdt aan de auto moet je dat zelf betalen. Daar had ik geen zin in. Achteraf bleek gelukkig dat alles goed is gegaan.

’s avonds hebben we bij Odyssa (restaurant) gegeten. Ik heb de dagschotel genomen. Het was varkensvlees dat langzaam gaar gekookt. Het smaakte goed alleen zat er weinig groente bij. Maar ik kon de groente van Martij krijgen want zij had geen honger. We zijn ’s avonds bij een bar (Face) nog wat wezen drinken. 00:15 lag ik weer in bed.

Vandaag zijn we naar Amoopi beace geweest. Er is weinig gebeurt die dag. We hebben op het strand gelegen en veel gezwommen. ’s Avonds hebben we bij Zorbas gegeten (Entrecote)

Daarna nog naar een cocktail bar. Hier heb ik gezellig met iedereen gepraat tot in de kleine uurtjes.

We moesten vandaag weer vroeg opstaan omdat we ons hadden ingeschreven voor een excursie georganiseerd door SudTours. Bij deze reisorganisatie had Beter Uit de reis geboekt. Marjolein had het als reisleidster redelijk makkelijk. Als er iets aan de hand was kon ze gewoon de reisleidster van SudTours bellen. Die loste dan het probleem op.

De excursie hield het volgende in. Om 8:30 vertrokken we vanaf de haven. Wandeltocht: Ontdekt karpathos tijdens een wandeling door de bergen en geniet van uw wandelen te combineren met een frisse duik in Kyra Panagia. Per bus reis u van Karpathos City naar Stes. Van hier uit wandelen we door de bergen naar Volada.

Dit zal ongeveer 2 uur duren. In Volada wordt er iets gedronken in een kafenion en vervolgens brengt de bus u naar Mertonas. Vandaar start een korte wandeling van 45 minuten naar het strand van Kyra Panagia. Hier kunt u de rest van de genieten van een lunch en een frisse duik tot de boot u komt op halen om terug te varen naar karpathos.

Zoals hierboven beschreven hebben wij dan ook gedaan. Het was een hele mooie wandeling. We hebben veel natuur schoon gezien. De bus naar Stes was wel een beetje eng. We reden op een weg zonder vangrail langs afgronden. Het ging allemaal maar net goed. Het strand bij Kyra Panagia heeft helemaal geen schaduw. Ik moest dus voor het eerst helemaal in de zon liggen. Ik ben gelukkig niet verbrand. De boot die gisteren ons naar Apella had gebracht kwam ons ophalen. Na een vaartocht van ongeveer drie kwartier waren we weer terug in Karpathos city.

Na de avondsluiting zijn we bij Zorba gaan eten. Ik heb Souvlaki en tomatensoep op. Die avond zijn we naar een bar (Face) geweest. Erg gezellig. Om 01:00 ging ik weer eens naar bed.

We moesten al weer vroeg uit bed omdat we half negen zouden weg varen met een boot. Ik stond zeven op want ik moest nog geld halen. het was maar goed dat ik vroeg naar het postkantoor was gegaan omdat er al een aardige rij stond. Het personeel werkte weer op griekse snelheid dus ik was pas na drie kwartier aan de beurt. Zucht! Na met cheques verzilverd te hebben ben ik als een gek terug gerend naar het hotel om mijn spullen voor vandaag te pakken.

Ik was net optijd bij de boot. Vandaag gaan we naar Apella toe. Dit is een strand waar je bijna niet kan komen met de auto. Het noordelijkste deel van het eiland is namelijk erg moeilijk toegankelijk. Er is maar een weg en die zit vol gaten.

Op de boot konden zo’n vijftig mensen. Je kon op een aantal plaatsen zitten. Onder het bovendek was de kajuit waar je drinken en andere lekker dingen kon kopen. Het eerst wat ik ben gaan doen toen ik een mooi plaatsje had bemachtig was me van top tot teen insmeren met zonnebrand olie. Want de hele tocht zat je namelijk in de zon te schroeien. Er stond weinig wind maar toen we de baai uitvoerde begon de boot toch aardig te dijen.

Katrien en Gunter kregen last van zeeziekte. Gelukkig voor hun duurde de tocht maar 1.5 uur. We hadden toen zo’n 22 kilometer gevaren. Via de reddingsboot werden we naar het strand vervoerd. Het strand is hier ongeveer 1000 meter breed met weinig natuurlijke schaduw. Gelukkig konden we toch een boompje vinden.

Daar heb ik de rest van de dag in de schaduw gelegen. De zee is hier ook erg mooi. Iets meer golven dan op Amoopi Beace maar ook hier is het erg rustig. Eigenlijk waren op het strand alleen maar mensen van deze excursie. Bij deze excursie zat ook een barbecue inbegrepen. Om ongeveer 14:00 zijn we naar de barbecue gelopen. Wij waren de laatste mensen die gingen eten. De eigenaar van de boot grilde de hamburgers.

Hij had zoveel over dat wij allemaal er nog twee kregen. Het smaakte erg goed. De rest van de middag heb ik gezwommen. Het enige nadeel van dit strand was dat op de zeebodem veel stenen liggen en dat het erg snel diep wordt. Ook vandaag was het weer warm (35 graden).

Om half vier toeterde de boot ten teken dat we gingen vertrekken. De terugtocht was rustig. We maakt nog even een tussen stop bij Ahata, er moesten namelijk iemand van boord. s’ Avonds de gebruikelijke avondsluiting.

Voor het eerst goed geslapen. Ook al heb ik een roerige nacht gehad. Bij Marjolein en bij Marleen en Marty waren kakkerlakken op de kamers gesignaleerd. Gert heeft ze kunnen verwijderen. Hij liever hij dan ik. Die beesten zijn zo’n 2 centimeter lang en lopen erg hard. Ze zien er een beetje uit als een pissebed maar dan extra large. Marjolein is die nacht toch maar voor de zekerheid bij Mary en Marleen gaan slapen omdat bij haar op de kamer er wel acht van deze schattige beestjes rond liepen.

De eigenaar heeft vandaag de aanval ingezet. Alle kamer worden met een giftige spuitbus gehandeld. Toen we onze kamer na het ontbijt binnen kwamen vielen we bijna flauw van dat spul. Gelukkig hadden we weer wat op het programma. Om 9:00 gaan we naar een Grieks orthodox kerk. Op het hele eiland is namelijk geen protestantse kerk te vinden.

Kwart voor negen verzamelde we beneden. Na een korte wandeling kwamen we aan bij de kerk. Toen we naar binnen gingen zat de kerkzaal al aardig vol. Aan de ingang stond een man die aan ons begon te trekken. We begrepen eigenlijk niet wat hij wilde maar na een paar minuten begrepen we hem. De vrouwen moesten ergens anders gaan zitten dan de mannen. Ik snapte niet veel van wat er gebeurde. Er liep voorin de zaal een priester die met wierook aan het zwaaien was. Soms stonden alle mensen op een zeiden wat, daarna gingen ze weer zitten. Na een half uur keek ik eens achterom en tot mijn verbazing was bijna de hele groep op drie na al weer vertrokken.

We zijn toen zelf ook maar uit de dienst gelopen. Toen we buiten kwamen stonken we allemaal naar wierook. De rest van de morgen en middag zijn we gaan zonnen en zwemmen op het strand vlak bij ons hotel.

Om kwart over acht hadden we een bijbelstudie. Marjolein had bij elke avondsluiting een aantal zaligsprekingen behandeld. We werden nu in drie groepen opgedeeld en moesten een aantal vragen bespreken. Om negen uur zijn we gaan eten. Ik heb Souvlaki op. Vandaag ben ik maar eens om 23:59 naar bed gegaan.

Zelfde probleem als gisteren, slecht geslapen vanwege de warmte. Ik was ook verbrand op mijn schouders dus dat hielp ook niet erg. Ik had met een aantal mensen gisteren afgesproken om een wandeling te maken in de omgeving. Marjolein zei dat Menetes een mooi dorpje was om naar toe te lopen. Dus zo gezegd zo gedaan. We hadden afgesproken 10:00 te vertrekken. Tot 12:00 kan je lekker iets doen daarna wordt het echt te warm. De groep bestond uit 12 mensen, de rest had geen zin of andere dingen op hun programma staan.

Na ongeveer twee kilometer wandelen kwamen we bij een oude ruine aan. Het bleek een tempel geweest te zijn. Was alleen niet zoveel meer van over. Het eiland heeft een roemruchtige geschiedenis te hebben gehad. Door de eeuwen heen is het vaak door verschillende volken bezet. Het langst door de turken. Volgende de grieken hebben de turken de meesten monumenten gesloopt. Na een fotostop zijn we door gelopen. Menetes is ontstaan omdat het eiland in het verleden erg

Na een aantal keren verkeerd te zijn gelopen kwamen we aan in Menetes. Het was toen al een uur. De tocht was prachtig. Dit stuk van het eiland is veel groener. Er groeien allerlei olijf bomen en cactussen. Een aantal stond zelfs in bloei. Ik heb de hele weg met Marty en Marleen gelopen. Na twee derde van de tocht kwamen we een kerkje tegen. Deze hebben we bezichtigd. Op het eiland staan ontzetten veel kerkjes. Op elke top van een heuvel is er wel een gebouwd.

Menetes is ontstaan omdat het eiland in het verleden er geteisterd werd door piraten. De lokale bevolking is daarom langzamerhand verhuist naar het binnenland. Het dorpje is gebouwd tegen een rots. De straatjes zijn er smal, maar gezellig. De lokale is erg vriendelijk en gastvrij. Iedereen groet je of zegt iets tegen je. Alleen versta ik er natuurlijk niets van. Nadat we het dorpje hadden bekeken hebben we wat verdronken op een van de terrasjes.

Na deze pitstop besloten we verder te lopen naar Amoopi Beace. Maar daar kreeg ik al snel spijt van. Ik was namelijk behoorlijk moe geworden. Toen ik ging informeren bij de andere bleek dat de helft ook niet veel zin er meer in had. Gijs heeft toen een taxi geregeld. De taxi heeft ons toen naar het strand gebracht. De rest van de middag gezond en gezwommen.

Maar eerst hebben we gegeten in het restaurant. We konden kiezen uit zes warme maaltijden. Het eten stond al op het vuur dus binnen 10 minuten konden we aanvallen.

We zijn om half vijf weer terug gegaan met de taxi en hadden om 19:00 de avondsluiting om het dakterras van ons hotel. Evert en Wendy zitten op een koor en dat is goed te horen. Het klinkt er mooi, vooral als Wendy tweede stem gaat zingen.

Vandaag eten we bij Maxim dat is het restaurant naast Zorba. Het eten was veel slechter van kwaliteit. De bediening was waardeloos. We kregen pas om 22:00 ons hoofdgerecht. Dat was ook meteen de laatste keer dat we hier gegeten hebben. Ik heb Mousakka op. Na het eten zijn we naar een bar (Face) gegaan. Om 01:00 uur was mijn energie op en ben ik naar bed gegaan.

Ik werd al om 6 uur wakker, dat kwam omdat ik uit mijn bed dopperde van het zweet. Gijs had het zelfde probleem. Het was verschrikkelijk warm op onze kamer. Volgens mij heb ik die nacht wel een liter water verdampt want mijn kussen was helemaal klam. Het eerste wat ik dan ook deed toen ik opstond was een halve liter water drinken. Van half acht tot en met half tien kan je ontbijten beneden in het Hotel. Ik ben dus eerst maar even gaan douche en stipt halve acht naar beneden gegaan.

Het ontbijt stond al klaar dus ik kon meteen beginnen. Het ontbijt bestond uit hard bolletje brood, ei, cake, kop thee en een glas citroensap. Aan het laatst moest ik wel een beetje wennen. Het schijn goed tegen de dorst te zijn. Langzamerhand kan de rest van de groep ook naar beneden. het hotel heeft een

eetzaal en een binnentuin waar allerlei zitjes zijn. In de binnentuin heb ik mijn ontbijt gegeten. Ik had helemaal geen honger dat zal wel komen door de hoge temperaturen. Toch heb ik het maar naar binnen gewerkt.

Na het ontbijt me van top tot teen ingesmeerd met zonnebrand olie. We hadden de vorige avond afgesproken om 11:00 naar een andere strand (Amoopi Beach) te gaan. Dat strand ligt ongeveer 8 kilometer van ons hotel af. Ik had mijn handtas omgebouwd tot strandtas. Voor ons vertrek nog even snel water gekocht in een winkeltje net buiten ons hotel. Daar na zijn we naar de taxi parkeerplaats gelopen. Met vier taxi’s werden we naar het strand gebracht. Het opvallende is dat alle auto’s toeteren als ze een onoverzichtelijk punt naderen.

Dat is wel grappig. De tocht duurde ongeveer een kwartier en liep langs een aantal mooie uitzichtpunten. De wegen zijn allemaal aangelegd in het binnenland. Dat betekend dat je heuvel op heuvel af rijdt. Het eiland is bij Karpathos city het breedste ongeveer 8 kilometer. De totale lengte van het eiland is 50 kilometer.

Nadat we aangekomen waren zijn we naar het strand gelopen. Het strand bestaat uit zand en is ongeveer 40 meter diep. Op de helft staan er palmbomen geplant. Het ziet er verschrikkelijk mooi uit. Het water is hier nog veel blauwer dan waar we gisteren waren. Het strand ligt in een baai dus je heb ook niet zoveel last van golven. In de rotsen is een restaurant uitgehouwen. Verder is er een

zoetwater douche zodat je je kan afspoelen als je gezwommen hebt. Op de bodem van de zee (die langzaam afloopt) ligt hier ook zand dus echt super! Het is dus ideaal om te zwemmen en lekker in het water te dopperen. Dat hebben we dus ook gedaan. Ik heb eigenlijk de hele dag in de schaduw gezetten. De meesten deden dat ook. Om vijf uur zijn we terug gegaan.

Na de avondsluiting hebben we weer gegeten bij Zorba aangezien het gisteren zo goed bevallen was. Ik heb vandaag Mix Grill (Vier soorten vlees) op. Erg lekker. De rest van de avond hebben we met zijn drieën Gijs, Marinus en ik door gebracht in een bar de rest was te moe. Om 2:00 ben ik maar weer eens naar bed gegaan.

Mijn vakantie begon vroeg. Ik moest om half vier op Schiphol zijn om in te checken. Dus ik ging vroeg slapen maar op de een of andere manier lukte het niet, toch wat gespannen. Ik ging om half 12 maar bed en sliep pas een uur. Om twee uur liep mijn wekker al weer af. Kort nachtje. Peter en ma stonden een kwartier later op. Eerst hebben we ontbeten daarna de laatste check of ik alles bij me had en daar gingen we. Het was erg rustig op de weg, dus waren we om kwart over drie op Schiphol. Op de parkeerplaats heb ik afscheid genomen van ma en Peter en ben daarna alleen de vertrekhal ingelopen.

Via teletekst wist ik dat ik naar balie zes moest lopen. Daar stond Marjolein (de reisleidster) al klaar.  Ze herkende mijn aan de label “Beter Uit” aan mijn koffer. Het inchecken verliep snel. Marjolein had mijn ticket en had al 20 stoelen gereserveerd zodat we allemaal bij elkaar zaten in het vliegtuig. Mijn koffer woog 17 kilo en dat is toegestaan. Als je koffer zwaarder weegt dan 20 kilogram moet je bij betalen.  Na het inchecken heb ik kennis gemaakt met de mensen die er al waren. Het viel mij op dat iedereen er al zo vroeg was. Na mijn kwamen er nog drie mensen. Toe waren we compleet. De leeftijd van de groep loopt uit een van 19 tot en met 34 jaar. Maar het klikte meteen. Vooral de twee belgen Katrien en Gunther ratelde er op los. In het totaal waren er vier stellen, dat viel mijn wel een beetje tegen. Ik had gedacht dat we allemaal singles zouden zijn. Om vier uur gingen we door de douane en konden we een half uur taxfree shoppen. Ik ben meteen naar een parfumshop gelopen om voor Sonja Lancome Tresor te kopen. Na een kwartier in de rij gestaand te hebben was ik aan de buurt om te betalen. Daarna heb ik nog even rond gekeken en ben toen weer naar de afgesproken plek gelopen. Daar stond de halve groep al klaar. Half vijf zijn we naar de vertrekpier gelopen. We konden meteen in het vliegtuig stappen. Eerst werd nog wel mijn handbagage gecontroleerd.

Het vliegtuig was een Boeing 757 van Air Holland (230 plaatsten, 3*2 stoelen). Ik zat in het middel van het vliegtuig, net voor de vleugel. Je kon de straalmotor goed zien. Ik zat tussen Katrien en Annemarie. We kregen te horen dat we een kwartier vertraging zonden hadden bij de start omdat het tanken langer duurde. Precies kwart over vijf vertrokken we van de pier. De start verliep perfect, een hoop lawaai en opeens wordt je in je stoel gedrukt en een minuut langer vlieg je. Om geluidhinder te voorkomen in Amsterdam maken we meteen een scherpen bocht en begonnen we te klimmen. Na ongeveer een kwartier zaten we op tien kilometer hoogte. De buiten temperatuur was min 55 graden. Tijdens de vlucht had je een fantastisch uitzicht over Nederland en de rest van Europa omdat het onbewolkt was. We hebben de volgende route afgelegd. Nederland – Duitsland – Oostenrijk – Hongarije – Roemenië – Albanië – Griekenland. We vlogen zo omdat het boven Joegoslavië nog steeds niet veilig is. In het vliegtuig konden we naar de televisie kijken of naar de radio luisteren. Om half zeven kregen we een ontbijt. Dat smaakte goed na zo’n drukken start van de dag. Gelukkig was het rustig weer, dus weinig turbulentie. Na drie en half uur vliegen landen we op Karpathos. Ons onderkomen voor de komende twee weken. Vanuit de lucht zag het eruit als een rots klomp in zee. Maar toen we begonnen te dalen werd het toch nog een eiland. De landing was er speciaal. De landingsbaan is erg kort dus het vliegtuig vliegt boven zee aan, als het landingsgestel de landingsbaan raakt, wordt er vol geremd. Op deze manier sta je binnen een kilometer stil.

Na de landing reden we naar de aankomsthal (Die niet bestond). Via een ladderwagen konden we uitstappen. Het eerste wat op viel was de temperatuur (35 graden is de schaduw) en de warme wind. Het vliegtuig werd ondertussen geleegd. De koffer werden op een soort aanhanger geladen. Als de aanhanger vol was werd hij naar ons gereden en kon je je eigen koffer gaan zoeken. Een beetje primitief maar het werkte. Al snel bleek dat de koffer van Anja er niet bij was. Na heel wat praten bleek dat hij op Schiphol was blijven staan. Daar konden we niet op wachten want het volgende vliegtuig uit Nederland zou pas over drie dagen landen. Voor de tweede keer deze dag moesten we door de douane. Alles verliep op Griekse snelheid dus twee keer zo langzaam.

Na anderhalf uur in de zon gestaan te hebben konden we het vliegveld verlaten en verder reizen met een bus. Die zou ons naar Karpathos City brengen. Tijdens de rit kregen we informatie over het eiland en zijn gebruiken. Het grappigste was dat je geen WC papier door het toilet mocht spoelen. Ook werd er uitgelegd dat er drie jaar geleden een bosbrand was geweest op het zuidelijkste deel van het eiland. Hierdoor was alles erg kaal. Vooral bij het vliegveld zag je alleen rode rots en hier een daar een zwart boompje.

Na een rit van ongeveer drie kwartier kwamen we aan bij ons Hotel ” Titania”. De eerste indruk was goed en toen we naar binnen gingen werd dat al een maar beter. Het hotel is drie jaar oud en is in goede staat. De ontvangstruimte is groot en mooi afgewerkt. Er stonden zitbanken en een televisie, verder is er een bar en een lift. Achter de bar is de keuken. Naast de keuken is de eetzaal. Bij het inschrijven kreeg Gijs (kamergenoot) en ik kamer 309 toegewezen. De kamer was op de derde verdieping gelegen aan de binnenkant voor het gebouw. We hadden uitzicht op een mooie binnen tuin. Later zou blijken dat de zon van 13:00 tot en met 17:00 op het balkon stond. Dat was precies goed. Vooral s’ morgens moet je niet de zon in je kamer hebben want dan dopper je je bed uit. Het enige wat ik later wel erg zou missen is een Airco systeem.  De temperatuur bleek namelijk altijd boven de 26 graden hierdoor heb ik de eerst paar dagen niet zo goed geslapen.

Nadat ik mijn koffer had uitpakt en mezelf had omgekleed, dat was wel nodig omdat ik als een otter zweette, zijn we de rest van de dag naar het strand gegaan. Het strand ligt ongeveer 800 meter van ons hotel af. Het bestaat uit kleine steentjes maar op de zee bodem liggen grootte stenen. Dat is dus wel een beetje oppassen als je het water in loopt. Het water is super helder. Je zag de vissen zwemmen tussen je benen. De temperatuur was ook perfect. +/- 24 graden.  In de zon is het meer dan 40 graden dus in het is heerlijk in het water.

Ik heb de eerst dag ongeveer drie in de zon gelegen. Dat was eigenlijk wel een beetje lang voor de eerst dag maar gelukkig was ik niet verbrandt, anderen van onze groep hadden minder geluk en waren behoorlijk verbrandt. Het mooie van dit strand is dat er ook bomen staan.  Hierdoor is er ook natuurlijke schaduw. Na het zonnen ben ik daar gaan zitten.

Om zes uur hadden we een avondsluiting. Dat hield het volgende in. Marjolein las een stuk uit de bijbel voor. Daarna verklaarde ze wat er mee bedoeld wordt. Als laatste bidden we voor de dag en het komende eten. Aan de hotel eigenaar hadden we gevraagd of we mochten zingen, maar dat mocht niet omdat we dan te veel herrie zouden maken voor de andere hotelgasten. Vreemd dachten wij! Gelukkig konden we later een regeling treffen zodat we als nog konden zingen. Katrien begeleiden ons met haar gitaar. We zongen uit een liedbundel (psalmen en opwekkingsliederen) die we kregen hadden op Schiphol van Marjolein.

Marjolein had voor vanavond al een restaurant geregeld. Het heten Zorba het was gelegen aan de haven. De eigenaar had een lange tafel voor ons klaar staan, zodat wij met ze alleen bij elkaar konden zitten. Wel zo gezellig. Ik heb Souvlaki en tomaten soep op. Het smaakte prima. De rest van de  avond hebben we door gebracht in een bar. Het was erg gezellig en voordat we het in de gaten hadden was het al 2 uur ’s nachts.