Author: wplaat

Zo, vandaag zit ik de hele ochtend (12 uur lang) in het vliegtuig. Dus ik heb dit bericht al vast gisteren geschreven. Ik vlieg vandaag met Lufthansa eerst van Chennai (India) naar Frankfurt (Duitsland) en dan van Frankfurt (Duitsland) naar Amsterdam (Nederland). Als alles goed gaat ben ik rond 10:30 (lokale tijd) weer terug op Nederlands bodem. Dan nog even een stukje met de trein van Schiphol naar Gouda Goverwelle en ik ben weer thuis en een bijzondere ervaring rijker.

Vandaag toch weer vroeg wakker (7:00) ook al ging in gisteren laat naar bed. De uitdaging deze morgen wordt alle spullen in mijn koffer te krijgen. Het speelgoed wat ik voor mij kinderen heb gekocht zit in zulke grootte dozen dat het niet in mijn koffer past. Ik denk dat ik toch maar met een extra tas het vliegtuig probeer in te komen. Officieel mag dit wel niet. Maar op de heen weg zag ik dat ze niet echt moeilijk doen bij Lufthansa.

Zo, ik ga nu maar eens ontbijten en daarna richting kantoor. Ik had gisteravond uitgelegd aan Mathew dat ik na mijn werk direct naar het vliegveld zal gaan, aangezien mijn vlucht zaterdag 2:00 vertrek. Hij stelde meteen voor dat hij me weg zou brengen zodat ik tot 20:00 op de zaak kan blijven.  Dat is een goed idee, want 7 uur wachten op een vliegveld is ook niet echt top.

Op kantoor gewerkt aan de test simulator en hands-on hulp geboden aan het indiaase ontwikkelteam. 16:30 was er een ontruimingsoefening. Erg grappig om dit mee te maken.

Toen het alarm afging zijn we met ze alle naar buiten gelopen. Hier werden we begroet door een soort “Emiel Rattelband” die een half uur het personeel instruceerde.

Erg grappig was dat buiten de restaurant-staff met dienbladen vol  snoepjes klaar stond. Verder kregen allerlei mensen een oorkonde omdat ze zo goed voor het personeel gezorgt hadden. 😆

Ik was al geattendeerd dat deze oefening vandaag zou plaats vinden dus ik had mijn fototoestel al klaar liggen.  Zie de volgende foto reportage.

Zo nog een paar uur werken (20:00) en dan zit het erop.  Dan ga ik nog even eten en dan op naar het vliegveld. Ik kijk al weer helemaal uit naar mijn vrouw en kinderen!

[ratings]

7:00 werd ik wakker. Mijn bio klok is eindelijk in sync met de lokale tijd. Na een snel ontbijt naar het kantoor gegaan.

Ik kwam 8:15 binnen. Dat is voor indiaase begrip erg vroeg. Dat bleek ook wel want er was nog niemand op kantoor. Gewoonlijk komen de meesten mensen tussen 9:00 en 10:00 binnen en werken dan tot +/- 19:00 door.

Vanmorgen de laatste problemen met de M-PRES teststraten opgelost. Rest van de ochtend met Nederland gecommuniceerd over diverse onderwerpen.

Tijdens de lunch pauze heb ik in een van de winkels losse broodjes gekocht en al wandelend opgegeten. Het is wel grappig te zien dat ik juist lekker in de zon loop (word ik toch nog een beetje bruin) en alle andere mensen juist van schaduw plaats naar schaduw plaats lopen. Tja, als ongeveer 90% van het jaar de zon schijnt is dan misschien niet verwondelijk. Tijdens mijn wandeling wat foto’s gemaakt van de tuinen om de gebouwen heen. Ze zien er prachtig uit! Ze worden ook onderhouden voor een leger van tuinmannen die in de snik hete zon de hele dag met een klein schaartje het gras aan het knippen zijn. Heb echt bewondering voor deze mensen.

’s Middags me geconcentreerd op de voortgang hier. Diverse gespreken gevoerd met Mathew en andere teamleden. 17:00 was het eerst stuk van het prototype af. De demonstratie zag er goed uit. Het prototype kon XML berichten oppakken vanuit MQ-Series en omzetten naar de M-PRES database. Ik ben dus dik ten vreden. Morgen wordt het prototype nog uitgebreid zodat ook het verkeer vanuit de Database naar MQ-Series kan worden getoond. Ben benieuwd!

Gisteren heb ik het hele team uitgenodigd om vanavond uit te gaan eten.

Dat vonden ze allemaal een gezellig idee. Mathew heeft een restaurant geregeld. Dus ik ben zelf ook benieuwd wat het gaat worden. 19:00 zijn we vertrokken naar het GreenParc hotel in het noorden van Chennai. Het was ongeveer 10 kilometer rijden maar vanwege de drukte zijn we wel 40 minuten onderweg geweest.

Op het dakterras van het hotel hebben we van een barbeque buffet genoten. Was erg lekker en gezellig. We waren in totaal met acht man (vrouw). Tijdens het eten nog een beetje over de business gepraat.

Het is 00:30 tijd om te gaan slapen. Morgen wordt het ook weer een lange dag!

Vandaag heb ik er echt zin in. Dus 7:30 opgestaan. Na uitgebreid ontbeten te hebben en het gebruikelijke praatje met de hostes in het restaurant ben ik meteen naar het kantoor gegaan. Ik had gisteren een toegangspas gekregen dus vol goede moet liep ik naar binnen. Maar helaas de pas werkte niet dus moest ik toch weer de bewaking lastig vallen. 🙁

Vanochtend de laatste training sessie gegeven aan het team. Ik heb alle M-PRES plugins in detail behandeld en nog wat handvatten aangereikt hoe ze deze plug-ins kunnen verbeteren. Daarna hebben we de comments die ik op het testplan had doorgesproken en heb ik uiteengezet hoe de roadmap voor beiden productlijnen (M-PRES / CRDB) het komende jaar er uit gaan zien. Ik krijg duidelijk het gevoel dat we op een lijn zitten, dat is dus goed nieuws.

Na de lunch (pizza) heb ik nog een wandeling gemaakt op het IT park. Je kunt er percies een rondje van een half uur lopen. Gisteren was ik buiten de poort gaan wandelen maar hier is weinig te beleven. Alleen maar een zeer drukke weg, waar je je leven niet zeker bent, en om de paar honderd meter een klein winkeltje.

’s Middag een conferance call gehad met Nederland. De manager van het Indiaase team was erg te spreken hoe de kennisoverdracht verliep. Ik heb het zelfde gevoel.  Morgen is de bedoeling dat er een prototype wordt gedemonsteerd aan mij. Ben erg benieuwd hoe dit er uit gaat zien.

Na twee extra M-PRES teststraten aangemaakt te hebben zodat het indiaase team de development en test activiteiten kan splitsen was het al weer tijd om op te stappen. De tijd vliegt voorbij. De taxi stond stipt 18:00 voor de deur.  Heeft mijn gezeur van gisteren toch nog wat effect gehad. 🙂

Het is nu 19:15 ik ga me maar eens omkleden en genieten van het avondeten. Daarnet kwam nog de laundry service langs om mijn gewassen kleren terug te brengen. Dus dat is ook weer geregeld 😆

Het avondeten bestond uit een heerlijke visschotel (garnalen en nog twee andere vissoorten) en india’s brood. Aangezien het nog vroeg was heb ik nog wat baantjes getrokken in het zwembad. Tijdens het zwemmen kon ik genieten van vogels die al vliegend water dronken en een prachtige sterrenhemel. Nu is het tijd om te gaan slapen. Word vervolgt…

Vandaag ben ik 8:30 opgestaan. Na het ontbijt ben ik meteen vertrokken naar de zaak. Het was vanmorgen een stuk minder druk op de weg dus na 25 minuten was ik te plaatsen. De meeste collega’s waren nog niet aanwezig, dat kwam goed uit aangezien ik nog een van de presentaties moest afmaken. 10:00 was iedereen aanwezig en zijn we meteen naar de trainingsruimte gegaan.

Eerst heb ik uitgebreid stil gestaan bij Change Request 20. Deze wijziging bevat de bouw van een nieuw stuk software zodat het M-PRES product XML gaan ondersteunen via MQ-Series. Na de koffie break heb ik CR19 behandeld.  Deze Change Request bevat het creeren van een aantal nieuwe proces flows. Aansluitend hebben we een discussie gehouden welke technische beslissingen nog genomen moesten worden. Punt voor punt hebben we de voor en nadelen afgewogen en een besluit genomen. Als afsluiting heb ik alle besluiten geformaliseerd (vastgelegd op papier) zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan.

Gisteren heb ik geluncht (india’s eten) in het restaurant van Logica. Vandaag kwam Mathew met een beter idee. Hij adviseerde mij om op de begaande grond te gaan kijken. Hier bleken allerlei kleine restaurants en winkels te zitten. Die had ik nog niet ontdekt. In een van de restaurants heb ik lekker gegeten. Het gebouw waar Logica in zit beslaat ongeveer  125 bij 125 meter in het vierkant en telt 11 verdiepingen. Logica heeft alleen de vierde en de achtste verdieping in gebruik. Per verdieping werken er +/- 400 mensen en dan is er nog genoeg plek over voor nog eens 200 mensen. Het is dus echt mega groot.

De rest van de werkdag het bouwteam technisch ondersteund met het beantwoorden van allerlei vragen. Verder nog de M-PRES development manual uitgebreidt en twee testplannen gereviewed.

Vanmorgen had ik afgesproken met de hotelreceptie dat om 18:00 een taxi mij zou komen ophalen. Maar wat ik al dacht, stond er geen taxi klaar toen ik buiten kwam. Ik dus maar weer gebeld. Na ongeveer het hele hotelpersoneel aan de lijn te hebben gehad kreeg ik uiteindelijk de goede persoon aan de lijn. Natuurlijk beloofde hij dat er binnen 5 minuten een taxi zou zijn. Maar zoals je kon verwachten werden het er 30. Tja, zo gaat dat hier.

De rest van de avond me vermaakt in het hotel. Lekker gegeten en natuurlijk deze blog bij gewerkt.

Vandaag 8:15 opgestaan. Na een kort ontbijt heb ik via de receptie een taxi geregeld naar het Logica kantoor in Chennai. Ik dacht dat mijn hotel dicht bij het kantoor lag. Maar dit bleek toch niet helemaal het geval te zijn. De taxi had 35 minuten nodig om mij er heen te brengen. Onderweg zie je allerlei contrasten. Het ene moment zie je mooie huizen en luxe auto’s een ander moment zie je een bedelaar zitten met zijn/haar hand in de lucht. Tja, de welvaart is hier nog niet zo goed verdeeld.

Het Logica kantoor is gevestigd op een groot IT park. Het hele park is afgezet met een hek en wordt bewaakt. Na een grondige controle mogen we door rijden. Op dit park zitten ook vele van Logica’s concurenten: IBM, SonyEricsson, Nortel, ABB, etc… Het kantoor bevindt zich in een nieuw gebouwd wat een jaar geleden door Andy Green (CFO van Logica) officieel is geopend. Binnen een jaar zijn er 800 mensen aangetrokken om Logica India te versterken.

Na aankomst werd ik hartelijk begroet door het Indiaase support / development team. Ze hadden zelfs een bos bloemen voor mij geregeld.  Het team bestaat uit acht mensen. Na de introductie ben ik begon met de eerste ochtend training sessie.

Ik heb me vandaag geconcentreerd op het leggen van een basis. Ik heb de geschiedenis van de M-PRES en CRDB productlijn toegelicht en uitgelegd high level wat dit team moet bereiken de komende twee maanden. Morgen ga ik verder met inzoemen op wat er percies technisch wordt verwacht. Tijdens de koffie break heb ik Nederlandse stroopwaffels uitgedeeld, die vielen erg in de smaak.

De rest van de dag gewerkt aan de presentaties voor morgen en adhoc vergaderingen. 18:30 was mijn taxi aanwezig en ben ik terug gereden naar mijn hotel.

Na me te hebben opgefrist heb ik in het tweede restaurant van het hotel gegeten. De hostes van het restaurant had een origineel idee om mijn tafel aan te kleden.  Ze zetten tegen over mijn een vissenkom met twee goudvissen. Had ik toch nog wat gezelschap.  😆

Het is nu 23:00 tijd om na bed te gaan!

Vandaag is het niet echt een gewone zondag voor mij. Na een goede nachtrust werd ik 8:00 wakker.  Normaal word ik altijd gewekt door mijn spelende kinderen maar nu moest de wekker het doen en ga ik naar de kerk. Dat zit er vandaag niet in. Zoals afgesproken klopt stipt de room services om 8:30 op de deur om een kop thee te bezorgen. Dat smaakte prima. Na het ontbijt heb ik het eerste deel van deze webblog geschreven.

Om 10:00 belt Mathew Cornelius (Indiase collega) op. Hij was iets vertraagd. Geen probleem we hebben de hele dag.  Ik had vorig week een email naar Mathew gestuurd met de vraag of hij voor vandaag een taxi wilde regelen. Maar hij stond er op dat hij zelf mij vandaag Chennai liet zien. Dat is erg gastvrij van hem. Om 10:30 stond hij met de rest van zijn familie voor het hotel. Na een korte kennismaking met zijn vrouw en zoon zijn we vertrokken richting het zuiden. Chennai is echt een hele grootte stad. Het beslaat ongeveer 50 kilometer (+/- 15 miljoen inwoners) in het rond dus pas na 25 kilometer rijden waren we uit de drukte.
De route liep parallel aan de kust. Dus regelmatig zag je prachtige stranden. Onze eerste stop was bij een opvangcentrum voor krokodillen (Madras Crocodile Bank).  In allerlei grote vijvers kon je allerlei krokodillensoorten zien. Het was echt een prachtig gezicht.

Dit vangcentrum is ook erg beroemt vanwege zijn collectie slangen en schildpadden. Deze hebben wij ook bekeken. Na een bezoekt aan het anti slangengif museum zijn we doorgereden naar Mamallaparum.

Dit dorp ligt ongeveer 60 kilometer ten zuiden van Chennai. Er staan prachtige oude tempels (400 AD). Meeste tempels zijn uitgehouwen uit massieve rotsen. Echt prachtig om te zien. Hierna zijn we naar een oude vuurtoren geklommen en daarna hebben we de beroemste kust tempel van deze streek bezocht. Ook deze tempel was echt prachtig gemaakt.

Na een lunch (14:30) zijn we terug gereden naar Mathew huis in Chennai. Op de terug weg leuk gespeeld met de zoon van Mathew.

Mathew voedt zijn zoon tweetalig op. Dus ik kon prima engels met hem spreken ook als was hij maar 5 jaar oud. Na zijn huis te hebben bezocht zijn Mathew en ik nog gaan shoppen in het centrum van Chennai. Na wat winkels bezocht te hebben vonden we een winkel die veel speelgoed verkocht. Ik heb voor mijn drie zonen leuke cadeautjes (Lego en een remote-control vliegtuig) kunnen kopen en voor mijn dochter een echte Indiase barbie pop. Ik hoop dat ze het leuk zullen vinden. 20:00 was ik weer terug in het hotel.

De rest van de avond uitgebreid gedineerd in een van de restaurants van het Hotel. Het is nu 23:30 dus tijd om te gaan slapen. Vandaag 125 foto’s gemaakt. Zal morgen wat foto’s aan de blog toevoegen.

Vandaag vertrek ik naar India (Chennai) voor een zakenreis. Ik ben gisteravond al naar Schiphol vertrokken aangezien er geen treinen midden in de nacht naar Schiphol vertrekken vanuit Gouda. Tja, wil ik een keer gebruik maken van het openbaarvervoer heb je er nog niet veel aan. 🙁 Aangezien Wietske zich niet zo lekker voelde, heeft zij me zo vroeg mogelijk weg gebracht. Ik stond dus 20:15 op het station en 21:15 was ik al op Schiphol. Daar heb ik de hele nacht gewacht totdat ik om 4:00 kon inchecken. Had nog wel twee aardige ontmoetingen op Schiphol. Toen ik de aankomsthal inliep kwam ik gelijk twee oude vrienden tegen van wintersport. Zij kwamen net terug van een skivakantie in de Alphen. Kleine wereld.

Nadat ik me op een stoel had geparkeert kwam ik in gesprek met een Amerikaanse. Zij was net de UK uitgezet en was op terugreis naar amerika. De rede voor haar uitzetting was dat ze geen visum had aangevraagd bij het consulaat van de UK in amerika. Al met al een triest verhaal. Gelukkig kon ik haar helpen met mijn mobiele telefoon. Na een telefoonje naar amerika werd ze ieder geval opgehaald van het vliegveld daar.

De rest van de dag hoofdzakelijk in het vliegtuig gezetten. De eerste vlucht was van Amsterdam naar Frankfurt (1.15 uur vliegen) en daarna de tweede van Frankfurt naar Chennai (10 uur vliegen).

Volgens mij is dit de vijftiende keer dat ik vlieg in mijn leven (1x Noorwegen, 2x Griekenland, 1x Egypte, 1x Israel, 2x Turkye, 1x Nederland, 2x India, 1x Sri Lanka, 2x Tsjechië en 2x naar de UK  ).

In het vliegtuig naar drie speelfilms gekeken. “Australia” is echt een top film. Spannend, aangrijpend en een beetje romanisch. Echt een aanrader! Bij aankomst was de lokale tijd (23:45). Meteen dus naar mijn hotel, na een douche genomen te hebben ben ik naar bed gedaan. Wordt vervolgt…

Terug vlucht verliep helaas ook weer moeizaam. Aangezien mijn eerste vlucht van Trivandrum naar Mumbai twee uur vertraagd was, miste ik op 5  minuten na mijn vlucht naar Amsterdam. Hierdoor was ik genoodzaakt om 24 uur te wachten in Mumbai voordat de volgende vlucht (maandag ochtend) vertrok.  Heb dus maar een hotel midden in de nacht geregeld 02:00, uitgeslapen tot 12:00 en de rest van de middag en nacht op het vliegveld in Mumbai gewacht.

Gelukkig vertrok de KLM vlucht stipt 02:00 en was ik al met al 12:00 weer in Nederland. Daarna gelijk terug naar mijn familie. Iedereen was weer erg blij dat ik thuis was. De hele reis was een prachtige belevenis die ik niet snel zal vergeten.

Het is de laatste dag. Ik heb nog een laatste sessie met Vimal en we bereiden de evaluatie voor. Na de lunch bespreken we de evaluatie met Arun. Hij is onverdeeld positief. We hebben meer opgeleverd dan verwacht, mijn inzet was op het juiste moment. Mijn training werd zeer gewaardeerd en zal worden gebruikt voor komende trainingen voor Drupal (zowel voor de “techneuten” als voor de eindgebruikers die verantwoordelijk zijn voor het publiceren van de content). Kortom, niets dan lof.

We stoppen iets eerder dan gewoonlijk en worden uitgebreid bedankt door het gehele team. We krijgen cadeautjes, paul krijgt vakantietips en als we vertrekken worden we enthousiast uitgezwaaid. Op de terugweg besluiten we nog even de zoo en het museum van Trivadrum te bezoeken. We lopen te zeulen met onze laptops en hebben niet gerekend op de hitte. Dus duiken we een bar in voor een koud biertje en evalueren de klus nog even voor onszelf. Succes voor Space, succes voor Bloom en voor ons was het een onvergetelijke ervaring.

Ik vertrekt om 17.30 naar het vliegveld en Paul duik nog even het zwembad in. Morgen vertrek Paul ook, maar dan richting Noord Kerala, waarvandaan hij langzamerhand weer naar het zuiden trek om over 2 weken vanuit Trivandrum ook weer naar huis te gaan.

S’ Avonds heeft Space een diner voor ons geregeld. We rijden hiervoor naar Kovalum, een toeristische badplaats op 20 kilometer van Trivandrum en komen hier rond 17.30 aan.

Vanwege het seizoen is het niet echt druk, maar we krijgen een goede indruk van het toeristische Kerala. Een mooi zandstrand, hier en daar rotspartijen in de zee die uitnodigen tot het wachten op de zonsondergang, winkeltjes en
hotelletjes en uiteraard SEAFOOD!!

De avond wordt een succes. Gezellig, heerlijk eten (met name de enorme vis die we met zijn allen delen smaakt geweldig), bier, goede gesprekken. We beseffen allemaal dat het onze laatste gezamenlijke bijeenkomst is en iedereen probeert er nog uit te halen wat er in zit.

Cultuur aspect: sommige van de dames zijn niet meegekomen; s’ avonds op stap is niet gepast.

Om 9.00 uur rijden we weer terug naar het hotel.
Het hotel viert feestelijk de opening van een nieuw restaurant. Als we hier binnenlopen worden we hartelijk begroet, hoewel we ons duizendmaal verontschuldigen dat we al gegeten hebben en alleen iets willen drinken. Inmiddels zijn alle gasten al weer verdwenen (hoewel tot 23.00 open). Gevolg is dat wij (weer) alle aandacht krijgen. Dit betekent: 5 obers die om de beurt komen vragen of we nog iets willen consumeren, de muziekgroep die speciaal voor ons met volle overtuiging begint te spelen en de overdeelde aandacht van de hotel manager die af en toe komt kijken hoe het met deze 1e openingsavond van het restaurant staat.

Het meisje van de room-cleaning is gepromoveerd tot hostess. Ze ziet er prachtig uit, uiteraard complimenteren we haar. Ze begint echt te glimmen van trots met een verschrikkelijk mooie lach. Over lange werktijden gesproken: ze is gestart om 08.00 en moet tot 23.00 werken….. Helaas mag ze nauwelijks een praatje maken (dat hoort nou eenmaal niet). Niet dat wij ons daaraan storen, maar we houden natuurlijk rekening met haar positie. Ook Remy de kok is er en begroet ons.

De general manager komt een praatje maken. Hij kent ons. Dat nodigt natuurlijk uit tot de vraag of deze berichten over ons positief waren. Hij schudt natuurlijk ja en ik besluit dit keer niet door te vragen…. Ik vermoed dat we ons niet helemaal als de doorsnee ingetogen gast hebben gedragen. Maar aangezien alle reacties altijd weer positief zijn in onze contacten met de hotel staff, neem ik aan dat deze “gekke Hollanders” toch gewaardeerd worden.